DJ/Producer, Componist, Engineer en Psychedelic/Goa Trance-pionier Ben Watkins praat met Juno Reactor en The Mutant Theatre, en deelt zeven tips uit om je te helpen je eigen unieke geluid te ontwikkelen dat zich tussen genres zal vertalen.
1. Volg je neus
Ben, we willen allemaal de ladder beklimmen en enorme hoeveelheden fans bereiken met onze muziek, maar hoe balanceer je het creëren van iets populairs versus iets echts?
Op dit moment denk ik dat er een enorm probleem is met mensen die andere mensen imiteren om alleen maar in de boom te klimmen, in plaats van te zeggen; “Kijk, ik ben f*cking anders, en ik wil dit doen!”
Er zijn de zeer succesvolle DJ’s aan de top van de competitie die geld verdienen dat elk aspirant-kind kan zien. Het probleem is om ze te imiteren – alleen muziek maken om naast ze te zitten of mee te doen aan hun shows. Ze willen vooruitgang maken; de enige manier waarop het lijkt alsof ze vooruitgang boeken, is als ze de mensen imiteren die voor hen staan. Ik moet mijn eigen neus volgen, of ik gelijk heb of niet. Ik moet anders zijn en dat doe ik al heel lang. Met de liveshow van Mutant Theatre en later het album dacht ik, weet je, het zou geweldig zijn om iets nieuws te brengen dat niet alleen dezelfde oude rotzooi doorverkoopt aan het publiek.
2. Vertel je verhaal met geluid
Het verhaal van Juno Reactor is een steeds evoluerend momentum dat constant de grenzen van elektronische muziek verlegt. Hoe vertel je dit verhaal via de muziek?
Mijn tracks zijn verhalen in mijn hoofd en de geluiden zijn mijn personages. Zodra ik het verhaal duidelijk kan zien, weet ik hoe de track moet zijn. Ik kan maanden aan een track werken en ik heb het verhaal nog steeds niet compleet in mijn hoofd. Maar als ik dat verhaal eenmaal in mijn hoofd heb, zijn de geluiden als personages die tegen me praten. Als je eenmaal een plot hebt, heb je de personages, de geluiden. Het lijkt een beetje op beeldhouwen; een grote steen of graniet krijgen en eraan beginnen af te brokkelen.
3. Op de loer in de schaduw van geluid
Juno Reactor & The Mutant Theatre blijven de grenzen verleggen van dansmuziek en live optredens, maar hebben nog steeds een psychedelische oorsprong. Hoe kom je aan al deze niet van deze wereld geluiden?
Ik heb wat ik schaduwgeluiden noem. Als ik een synth-lijn heb, plaats ik er een schaduwgeluid net achter. Het kan een andere synthesizer, percussie of een intonatie zijn. Ik heb dat altijd gedaan. In veel moderne producties staat de synth al in iemands gezicht – tegen een raam! Dus ik geef mijn thema’s een beetje decoratie; Ik duw ze weg van de voorkant van de mix. Ik noem ze gewoon schaduwgeluiden. ik gebruik graag de MetaFilter op deze geluiden heeft het zoveel mogelijkheden en ik vind de step sequencer vooral leuk voor schaduwpercussie.
Op ‘Let’s Turn On’, Michelle’s [Adamson’s] zang gaat in de Morphoder plug-in en toen stuurde ik die naar mijn Hughs & Kettner Tri-Amp MK2 [amplifier]. Ik vervorm het, vervorm het en leg het dan terug op het bureau. Ik gebruikte dit onder haar hoofdzang.
4. Keer terug naar…Uw eerdere ideeën
Ben, is het waar dat je nooit naar je oude nummers luistert? Praat met ons over de ‘Return of the Pistolero’. Waarom wilde je deze enorme hit opnieuw bekijken?
Ik heb geen zin om mijn eigen museum te bezoeken! Ik focus me liever op de toekomst. Toen mijn boekingsagent me vroeg om een nieuwe versie van ‘Pistolero’ te maken, vond ik het niet zo’n briljant idee. Ik was bang dat fans van de originele Pistolero het niet leuk zouden vinden. Maar ik kwam samen met gitarist Amir Haddad (Juno Reactor, Hans Zimmer), en binnen een dag hadden we de hoofdriff. Wat niet gemakkelijk is; een akoestische, nylonsnarige gitaar op een elektronische track zetten en het geluid in de mix behouden. Ik heb dat nummer ongeveer acht miljoen keer gemixt om te proberen het goed te krijgen. Ik heb een paar tijdelijke ontwerpers in mijn collectie, maar ik vond Smack Attack [transient shaper plugin] om ongelooflijk behulpzaam te zijn bij het naar voren brengen van wat lengte op die tonen van de akoestische gitaar in “Return to Pistolero”, en ik heb het uiteindelijk veel gebruikt voor de laatste mixen voor het Mutant Theater-album.
5. Werk samen met echte mensen
Je hebt samengewerkt met filmcomponisten, ontwerpers van videogames en ensembles van muzikanten van over de hele wereld. Wat kun je met ons delen als het gaat om samenwerken met anderen?
Het gaat meer om de sfeer en om intiem te worden met de geluiden. Wat ik zo leuk vind aan het werken met mensen, is ze echt te ontmoeten. Je krijgt niet alleen een oppervlakkige loop of sample, je kunt ademen, luisteren en werken met hun cultuur. Of het nu een goede plaat of een slechte plaat blijkt te zijn, het gaat mij om de herinneringen en ervaringen.
Als ik met iemand werk, is mijn houding om ze te laten doen wat ze doen, en ik zal een minuutje achterover leunen en beslissen wat ik er ook mee wil doen. Ik ben een beetje zoals een menselijke kraai; Ik wil in je brein kruipen en je ideeën stelen! Als je met iemand in de studio werkt, gaat het er niet om elkaar iets te leren, het gaat erom dat ene ding te vinden dat je van elkaar kunt krijgen om het te laten werken.
6. Spring buiten je genre
Je samenwerkingen, wereldwijde invloeden en benadering van producties hebben Juno Reactor een genreloze uitstraling gegeven. Hoe kan iemand zijn geluid en stem laten vertalen tussen genres?
Probeer anders te zijn en maak het verschil. Ga erop uit, onderzoek dingen, luister naar veel muziek die niet echt tot je genre behoort en breng dat in je genre. Om elk genre vooruit te helpen, moet je invloeden van buitenaf binnenhalen.
Ik herinner me Jimmy [Cauty] van The KLF die tegen mij zei; “Heb je ooit een nummer gedaan dat een uur duurt?” Ik zei: “F@*k nee!” Hij zei: “Je moet het proberen.” Dus ging ik ongeveer een week later de studio in en legde mentaal het idee uit om een mix te maken die een uur zou duren en begon iets te creëren dat later Luciana werd, dat eenenzestig minuten en twintig seconden duurt.
Ik heb zulke oefeningen echt nuttig gevonden; uit je eigen waargenomen genre springen en iets heel anders doen. Ook al kun je het misschien niet verkopen en heb je er misschien niets aan, je zou er iets uit kunnen halen.
7. Breng iets nieuws op tafel
Vertel ons over de liveshow Juno Reactor & The Mutant Theatre. Wat staat het publiek te wachten?
Ik kom uit een zeer prestatiegerichte achtergrond. Ik heb in bands gezeten, ik heb gezongen, ik ben DJ geweest en ik heb kunstinstallaties gedaan. In het Mutant Theater komen al deze dingen samen.
Ik had al vijf of zes jaar aan zo’n show gedacht. Ik dacht dat het geweldig zou zijn om iets nieuws te brengen dat niet alleen dezelfde oude rotzooi doorverkoopt aan het publiek. Ik wilde echt een show in Las Vegas-stijl voor trance – iets dat meer geeft dan alleen de houding van muzikaliteit en een mix van theater, dans en psychedelische beelden.
creditSource link
