Achter de Tony Maserati Signature-serie

Multi-platina mixing engineer Tony Maserati (Black Eyed Peas, Beyoncé, Usher) gaf ons onlangs een kijkje onder de motorkap bij de Tony Maserati Signature-serie en zijn gloednieuwe plug-in, de Maserati GRP Group Processor.

Wat was het concept achter de Tony Maserati Signature Series?

Welnu, het concept was om patches van apparatuur, kettingen en instellingen van apparatuur te maken of, in zekere zin, te repliceren van apparatuur die ik al vele, vele jaren gebruik – of het nu een vocale keten is of een bepaalde keten met instellingen die ik gebruik voor kickdrum . Uiteraard zijn ze allemaal specifiek voor verschillende soorten instrumenten. De technici van Waves luisterden naar voorbeelden van muziek met en zonder ketting, en we hebben heel uitgebreid gesproken over hoe ik die heb bereikt en wat de instellingen waren, dat soort dingen. We hebben niet gekloond, maar we hebben behoorlijk wat A/B-luisteren gedaan. In wezen kwamen we heel dicht bij verschillende van de ketens die ik dagelijks gebruik.

Was dit een lang proces? Hoe werkte het precies?

Het kostte ons ongeveer acht maanden, omdat ik op dat moment bezig was met het mixen van drie of vier platen. Ik werkte voornamelijk met een van de Waves-ingenieurs en daarna bracht hij het naar alle anderen. In wezen spraken we een paar keer per week. Ik zou aan dingen werken, hem e-mails en audiovoorbeelden sturen, en zelfs foto’s van wat ik aan het doen was en diagrammen van kettingen en dan werkten we natuurlijk samen aan de GUI – de interface. Het was dus een vrij lang proces en ik ben erg blij met wat we hebben bedacht.

Zitten er meerdere processors achter elke plug-in?

Er zijn nogal wat processen achter het gezicht van elke plug-in. In de meeste gevallen is er een hoofdkanaal en een aux-kanaal of twee. De waarden van wat die auxes worden verzonden, zijn vooraf bepaald door mij en door de modusinstelling op elke plug-in zelf, en ik verander die waarden op basis van welk instrument ernaar kan worden verzonden. Dus ja, er zijn nogal wat fijne kneepjes en ze bootsen mijn ketting na. In feite bootsen ze het netwerk na dat bij de keten is betrokken, of het nu een aux-send of een return is of gewoon een manier voor mij om naar EQ te gaan voordat het in een reverb gaat. Al dat soort ideeën zijn opgenomen in elke plug-in.

Merk je dat je ze tegenwoordig zelf gebruikt?

Weet je, het is grappig – toen we ze voor het eerst afmaakten en ze werden vrijgelaten, kostte het me nogal wat tijd. Nu is het meer dan een jaar geleden en ik gebruik ze best veel. Maar toen realiseerde ik me dat het me wat tijd kost om een ​​nieuw apparaat in mijn opstelling op te nemen. Ik vind ze geweldige snelkoppelingen om snel door ideeën te werken, waardoor ik een betere uitgangspositie heb om die ideeën te verbeteren.

Als iemand dezelfde resultaten wilde krijgen met andere plug-ins, wat zou dat dan inhouden?

Ik denk eigenlijk niet dat het mogelijk is. Zie een ingenieur als een dokter in een kleine stad die komt opdagen met een kleine zwarte tas gevuld met al zijn gereedschap en trucs – dingen die hij moet hebben om zijn werk te doen. Welnu, in mijn tas met trucs zitten deze plug-ins. Dus ik denk niet dat ze iets zijn dat mensen van nature en gemakkelijk zouden tegenkomen. Ze lijken misschien op hen, maar ik kan niet zeggen dat ze identiek zouden zijn. En dat is wat elk paar oren anders maakt.

Laten we kort elke plug-in doornemen en ons vertellen wat er uniek is aan elke plug-in. We beginnen met gitaar.

Zeker, de GTi is een van mijn favorieten en ik gebruik hem tegenwoordig het meest. De effecten, hoewel bedoeld om heel subtiel te zijn, kunnen nu worden weergegeven met de update. Je kunt het droge signaal uitschakelen, wat geweldig is als je de plug-in alleen voor zijn effecten wilt gebruiken. Mijn bedoeling was om maak een plug-in waarmee de gebruiker desgewenst een voller, breder geluid kan krijgen. En de GTi-plug-in heeft een aantal geweldige effecten, voor het verdikken of verbeteren van harmonische inhoud. De modi zijn daarin best interessant.

Hoe zit het met de bas-plug-in?

De B72-plug-in is eigenlijk heel simpel. Ik hou van een behoorlijk dik basgeluid en ik gebruik meestal wat vintage apparatuur om mijn basgeluid te krijgen. Ik zal het ook vaak afsplitsen en een beetje EQ-ing doen om te proberen de vingerruis op de snaren en wat van de meer high-end inhoud naar voren te brengen. Ik heb ook een heel cool effect toegevoegd waar ik altijd van hou voor bas, wat een soort chorusverspreidingseffect is – geweldig voor synths en dingen die je de mix wilt omhullen.

Laten we verder gaan met de drum-plug-in.

De DRM-plug-in is vrij eenvoudig. Het is gebaseerd op het idee dat je de tijdelijke, of wat ik ‘snap’-factor noem, wilt kunnen regelen, wat in wezen de aanvalstijd van de compressor zou zijn met wat EQ erin gegooid voor goed gedrag. Dan heb ik daar bedieningselementen waarmee je kunt verhogen wat ik ‘dreun’ noem, evenals een paar andere egalisatie-bedieningselementen. Ik denk dat je een hele drumkit, stuk voor stuk, of een loop-sample van een drumkit er naartoe stuurt, en het zal voor beide geweldig presteren. Het is gewoon mijn bedoeling om het te kunnen gebruiken met de grote verscheidenheid aan materiaal waaraan ik werk.

Wat kun je ons vertellen over de vocale plug-in?

De VX1, was net als de basplug-in bedoeld om de taken van een goed geluid uit te voeren, niet om een ​​slecht uitgevoerde of opgenomen track te opereren. Het is van het grootste belang dat het opvalt in de mix. De vocale plug-in had een basis ‘pre’-egalisatie nodig voor de verscheidenheid aan timbres die je in het meeste muziekmateriaal zou vinden, met bruikbare effecten die de aanwezigheid en het aanzien van de stem in de mix vergrootten – omdat zang veel energie en werk vereist om ze te maken echt opvallen in de mix. Maar ik denk dat deze plug-in eigenlijk perfect werkt om de mixer te helpen een zang te laten opvallen en een aantal echt interessante effecten toevoegt.

De effecten-plug-in.

De HMX was bijna een gooi. Het was een van die dingen waar ik gewoon plezier mee had. Ik heb het naar de Waves-ingenieurs gestuurd om te luisteren, en we dachten er niet veel over na. Naarmate de tijd verstreek, realiseerden we ons dat we de effecten die daarbij betrokken zijn, hebben uitgegraven, dus we hebben het gemaakt voor piano’s en Rhodes. Het verruimt het perspectief een beetje en voegt ook een beetje harmonische inhoud toe, waardoor het een beetje rijker wordt. Er is ook een vertraging ingebouwd waarvan we dachten dat er bounce was toegevoegd. Ik weet niet zeker of dat kwalificeert als opzet, maar zo hebben we de HMX gemaakt.

Vertel ons nu iets over de nieuwe toevoeging aan de serie.

Nou, weet je, we hebben rondgetoerd om de plug-ins te laten zien, en heel vaak tijdens het vraag- en antwoordgedeelte van het evenement, werden we gevraagd of ik een mastering-plug-in of ‘finishing’-plug-in wilde maken. Ik verwierp het idee van een mastering-plug-in meteen. Maar wat ik echt dacht, en werd geholpen door een paar van de Waves-jongens om erover na te denken, was een buss-plug-in – een soort group-out-plug-in, iets dat je zou gebruiken op je mastergroep voor zang of je mastergroep voor gitaren , wat tegenwoordig vaak de manier is waarop mensen werken. Ze zullen individueel behoorlijk wat tweaken, maar dan sturen ze alles naar een groepsmaster, en willen dat misschien vergroten of er wat meer opwinding uit halen. Dus creëerden we de Maserati GRP Groepsprocessor, een buss-plug-in die verschillende van die ideeën bevat. Ik ben er echt blij mee. Het kwam beter uit dan ik had verwacht, en ik ben heel, heel opgewonden.

Is het opgedeeld per instrument?

De GRP werkt op dezelfde manier als alle andere plug-ins; in die zin dat het modusknoppen op de voorkant heeft. Natuurlijk zal iedereen zeggen wat hij denkt dat je erin moet stoppen, en dan zal het je ook een paar aanpassingen geven. Het lijkt dus heel erg op de andere plug-ins, maar het is de bedoeling om over een group-out of een master-groep heen te werken, dat soort dingen.

Het is echt bedoeld om die laatste blend er een beetje uit te laten springen. Er komt een beetje egalisatie bij kijken, maar geen effecten, geen shredders, niets van dat soort dingen. In feite is de compressie die ik in dat netwerk gebruik heel, heel subtiel, omdat ik over het algemeen geen grote compressie over mijn groepen doe; Daar heb ik een aux voor. Dus het is niet zo dramatisch bedoeld – het is echt bedoeld om glans toe te voegen aan een geweldige mix van achtergrondzang of gewoon een soort drumstel samen te persen, waardoor het echt voelt alsof er wat lucht in zit.

Het klinkt als een coole plug-in.

Weet je, ik ben erg enthousiast over deze update, want voor de huidige eigenaren is het een gratis upgrade. Ik denk dat de meesten van hen een gas uit het GVK gaan halen; het is een spannende toevoeging aan de bundel. De mogelijkheid voor hen om het droge signaal van de originele plug-ins te verwijderen, betekent in wezen dat ze nog vier plug-ins krijgen, niet alleen de nieuwe GRP-plug-in. Nu kun je met de plug-ins GTi, VX1, HMX en B72 het droge signaal afsnijden en het als een effect-plug-in gebruiken. Ik denk dat het een geweldige toevoeging en een briljante upgrade wordt.

Waar ben jij mee bezig deze dagen?

Ik heb gewerkt aan een nieuwe artiest Alyssa Bernal, op Interscope, geproduceerd door Martin Terefe en Pharrell. Het is een geweldige plaat, en ik denk dat het zal passen bij een aantal van de meer organische dingen die gebeuren, maar het klinkt nog steeds erg jong.

Vindt u dat uw manier van mixen afhankelijk is van de muziekstijl?

Weet je, ik moet zeggen dat mijn aanpak vergelijkbaar is, in die zin dat ik altijd op zoek ben naar de elementen van de productie die de tekst, de melodie en het algemene idee van het nummer het beste ondersteunen. Dus die benadering blijft altijd hetzelfde, maar als ik een mix maak voor een hiphop-plaat, zal het qua frequentie inhoudelijk anders zijn dan bijvoorbeeld een meer pop-plaat, zoals deze Alyssa Bernal-plaat . Dus het varieert, ja, maar qua benadering is het vrij gelijkaardig.

Dus als je qua frequentie zegt, bedoel je dat je in hiphop meer nadruk legt op de bas en op de onderkant van het spectrum?

Ja precies. Er is meer focus op de kickdrum en de parameters veranderen. Welke elementen op de voorgrond zullen staan ​​en hoe het op een radio zal passen, is anders, dus ik moet me aan een aantal van die parameters houden.

Hoe vaak verander je dingen, maak je een vers een beetje langer, dat soort dingen?

Nou, ik denk dat ik een couplet langer zou maken, maar meer dan waarschijnlijk is er een kans dat ik een storing of een ommekeer zal aanbrengen die voor mij logischer is. Ik zou zeggen dat ongeveer 50% van het werk dat ik doe, ik op die manier creatief kan zijn. Maar om eerlijk te zijn, hebben de klanten, de producers, de artiesten meestal een heel specifiek idee van hoe ze de productie zouden willen voelen, en ze schetsen dat vrij goed in hun ruwe mixen en met wat ze me sturen het bestand, het Pro Tools-bestand in mijn geval. En wat ik over het algemeen doe, is dingen, drops, of ik kan instrumentatie toevoegen, meestal drums, waarvan ik denk dat het helpt om het idee te accentueren of om een ​​bepaalde sectie eruit te laten springen.

In één specifiek geval is er een nummer op de Alyssa-plaat genaamd ‘One Of Us Has Gotta Leave’ waar Pharell en Alyssa heen en weer praten. Martin, wetende dat ik het ging mixen, liet me daarbinnen wat ruimte om creatief te zijn en een aantal toffe dingen te doen. Ik nam een ​​sample van enkele instrumentale stukjes van later in het nummer en voegde ze toe aan dit kleine pauzegedeelte dat hij had gemaakt. Het idee pakte goed uit. Dat soort dingen gebeuren dus best vaak, maar meestal probeer ik het idee van het nummer dat de producer en de artiest er al in hebben gestopt, te verfraaien en te accentueren.

Heb je ooit iets ontvangen dat vol zit met overinstrumentatie, en je hebt echt het gevoel dat je veel moet dempen om het te laten gebeuren?

Dat gebeurt best vaak. Weet je, het hangt echt af van mijn relatie met de producent en de artiest. Ik heb eigenlijk met mensen gewerkt die van mij verwachten dat ik een deel van dat, wat ik beschouw als overkill, voor zover de productie weghaalt. Dan zijn er momenten dat ik dingen opruim en de producent me mijn bewerkingen ongedaan laat maken. Het hangt echt af van mijn relatie met hen en hoe goed ik ze ken. Soms werkt het, soms niet. Soms maak ik wat ik denk dat een verbazingwekkend aangrijpend gedeelte is waarvan ik eerder dacht dat het veel te rommelig en veel te bewolkt in zijn richting was, en ze zullen zeggen: ‘Nee, ik wil al dat spul er weer in.’ En weet je, het gebeurt, gebeurt de hele tijd. Maar ik probeer in de beste richting te gaan die ik kan voor het nummer.

Maserati ACG