In deze functie bespreken we de Dekoni Audio Blue, een door Fostex goedgekeurde gemodificeerde T50RP MK3 halfopen vlakke magnetische hoofdtelefoon. Het kost momenteel $ 249,99.
Disclaimer: Dit monster is naar ons gestuurd in ruil voor onze eerlijke mening. Headfonics is een onafhankelijke website zonder affiliate links of status. Wij danken Dekoni-audio voor hun steun.
Klik hier om meer te lezen over de vlakke hoofdtelefoonproducten die we eerder op Headfonics hebben vermeld.
Houd er rekening mee dat dit artikel onze nieuwste scorerichtlijnen volgt die u hier kunt lezen.
Vandaag gaan we retro en reviewen we een model dat al geruime tijd in de winkelrekken ligt.
Dit is een recensie die behoorlijk achterstallig is en we beoordelen meestal de nieuwste uitrusting, maar niet vandaag. We kijken naar de Dekoni Audio Blue, een Fostex T50RP MK3 aangepast door Dekoni.
Fostex besloot om samen te werken met Dekoni Audio voor deze onderneming om te zien wat ze konden bedenken en tot op heden is het de enige gemodificeerde T50RP die door Fostex is geautoriseerd.
Dekoni Audio staat vooral bekend om zijn uitstekende reeks oorkussens die de voorraad insluitsels meestal overtreffen in kwaliteit, comfort en duurzaamheid.
Dus de Blue is afgestemd met Dekoni-pads in gedachten. Het belangrijkste concept hier was om eerst het comfort te vergroten, maar het aspect van de funfactor werd net zo belangrijk in de vergelijking geworpen.
Technische hoogtepunten
De T-lijn van Fostex-hoofdtelefoons heeft een zeer lange geschiedenis. De T50 van wat ik heb verzameld, was de tweede vlakke magnetische hoofdtelefoon voor consumenten die werd uitgebracht voor openbare consumptie.
De eerste plaats behoort toe aan de Wharfdale 1D1 die in 1972 werd uitgebracht. De eerste Fostex T-serie die ooit werd uitgebracht, was rond 1978. Ik wed dat ze dateren van vóór veel van onze lezers.
Hun bewering en langdurig succes worden grotendeels toegeschreven aan de drivers van de RP-diafragmaserie. Deze driver maakt gebruik van een koperfolie geëtst op een polyimidefilm die in het frame is geklemd en met een dubbelzijdige magneetopstelling.
Het ontwerp was een enorme upgrade van wat toen beschikbaar was, wat nogal basale dynamische driverblikken waren. Ik denk dat dit een keerpunt was voor hoofdtelefoons in de geschiedenis.
De huidige T50 MK3 heeft alle kneepjes van het afstemmen en produceren die Fostex onderweg heeft geleerd, maar werd toch afgesteld om studiomonitors te zijn en op de een of andere manier werd de leuke factor over het hoofd gezien. Dus in dit gebied is waar Dekoni over het algemeen sonisch met een hoofdletter speelde.
Ontwerp
De afmetingen en het algemene ontwerp van de T50RP werden behouden, maar om duidelijker te zijn, werden de cups gegoten uit een blauwe kleur polymeer en alle merk-, linker- en rechterindicatoren zijn wit, samen met een volledig spectrum geluidsgolfpatroonontwerp.
Nu zouden de meeste mensen aannemen dat de kleur van de blauwe beker de enige verandering is, maar kijk nog eens. De verstelbare vorken en omliggende onderdelen waren zwart gemaakt en met een zeer duurzame afwerking, moet ik zeggen.
Er zit slechts een vleugje rood op de vorkbeugel die de naam Fostex beschrijft. Afgezien daarvan lijkt de rest van de Blue-hoofdbandmontage vergelijkbaar, behalve dat er Dekoni bovenop staat in plaats van Fostex.
De grote verandering vond plaats met de vervanging van de remblokken. Ik ken niemand en heb ook geen enkele recensent enthousiast gezien of gehoord over de standaard Fostex T50RP-pads. Ik blijf woorden onthouden zoals pannenkoeken, flapjacks en nutteloos, maar ik ben niet iemand die oordeelt.
De pads die op de Dekoni Blue worden gebruikt, zijn een substantiële upgrade ten opzichte van de standaard Fostex-pads die zijn gemaakt van stevig leer en gevuld met een dunne hoeveelheid vulling.
Deze Dekoni-pads zijn zacht en comfortabel. Ze lijken ook erg duurzaam en vrij eenvoudig te vervangen.
Comfort & Isolatie
Ik wierp een snelle blik in de cups om enkele afstemmingsimplementaties te zien en ik bespreek niet wat ik hier zag, behalve het feit dat de ventilatieopeningen aan de achterkant lijken te zijn bedekt met een bepaald soort dikke stof.
Ze worden dus bestempeld als een semi-gesloten achterkant, maar technisch gezien zou je de Dekoni Blue een gesloten koptelefoon kunnen noemen.
Deze blikken zijn oorspronkelijk ontworpen om goed geïsoleerd te zijn en dat is niet veranderd, maar ze doen het het beste bij lekkage. Er lijkt er geen te zijn, maar er lijkt wel een kleine hoeveelheid omgevingsgeluid binnen te komen.
Draagcomfort is goed. De klemkracht is van een goede gemiddelde hoeveelheid en je hebt zelden het gevoel dat je hoofd wordt samengedrukt.
De buigzaamheid van blauwe kussentjes, die zacht en comfortabel zijn, helpt een hoop. Het midden is ovaal van vorm, maar ze zijn net zo comfortabel als de middenvariant met ronde gaten van Dekoni-pads, om eerlijk te zijn.
Voorraadblokken
Laten we het nu een paar seconden over de blauwe pads hebben. Ze zijn gemaakt door Dekoni, het einde. Ze zijn een hybride Dekoni-pad met een enigszins smalle frontale hoek en een ovaalvormig binnengat. Dekoni had een pad met ronde gaten kunnen gebruiken, maar dit lijkt met opzet te zijn gedaan.
Van wat ik begrijp, hebben deze drivers de neiging om wat hoogfrequente misselijkheid te produceren rond 8 kHz die meestal afkomstig is van de randen van het diafragma, vandaar het ovaalvormige binnenste gat dat een deel van dat buitenste deel van het diafragma bedekt dat tegelijkertijd de hoge tonen onderdrukt.
U kunt bijna elke 100 mm-padset op de Dekoni Blue gebruiken. De pads uit de Elite-serie passen hier perfect bij en zijn met een beetje geduld eenvoudig op de rand van de montageplaat van de driver te monteren. Hybride, schapenvacht, velours en gefenestreerde schapenvacht zijn de beschikbare keuzes.
Voorraad Kabel
Hier kom ik iets tegen waarvan ik vind dat er beter over had moeten worden nagedacht. De originele T50RP, met name de MK3-variant waarop de Blue was gebaseerd, werd geleverd met een kabelassemblage die paste bij de bekerverbindingskabel en beide waren in stof gewikkeld en oranje van kleur.
Nu het ontwerp van de Dekoni Blue-koptelefoon met een volledig blackout-concept ging, is de kabel ook zwart.
Nu ben ik geen liefhebber van de kleur oranje en het kleurenschema is hier niet mijn grootste klacht, maar de standaardkabel lijkt een downgrade te zijn van de met stof beklede originele variant.
Connectoren
Het andere aspect dat volgens mij een update nodig heeft, is de connectiviteit. Tegenwoordig is een gebalanceerde verbinding een vrij standaardtarief en ik begrijp het retro-karakter van de Dekoni Blue.
Maar vanwege de beruchte aard dat ze flinke hoeveelheden vermogen nodig hebben om optimaal te zingen, zou een gebalanceerde connector leuk en bijna noodzakelijk zijn geweest.
De rest van mijn gevoelens over de voorraadkabel zijn hier noch daar. De gehoekte vergrendelingskomconnector gebruikt een conventionele 3,5 mm-stekker, maar u kunt niet zomaar een kabel met een 3,5 mm-afsluiting gebruiken, wat een ander nadeel is.
Het andere uiteinde wordt afgesloten met een 6,35 mm en er wordt een 3,5 mm step-down adapter meegeleverd. Het gecombineerde paar wordt een lange, forse hendel en een slecht idee, dus ik zou het gewoon bij 6,35 mm houden.
Verpakking & Accessoires
Ja, de doos is blauw maar gelukkig niet te groot. Het volgt het bekerkleurenschema dat ook blauw is en witte accenten en logo’s bevat, inclusief hetzelfde volledige spectrum geluidsgolfpatroon van het bekerontwerp. Het is een simpele doos.
De koptelefoon wordt geleverd in een plastic zak met draaiknopen in de doos. Ik vond wel een pakje silica aan de buitenkant van de tas en in de doos, maar niet in de tas waar de koptelefoon in zat.
De algehele verpakking lijkt erg utilitair. Het is geen geheim dat ik geen zin heb in duur uitziende dozen die mijn kastruimte sieren, dus dit vind ik prima.
De blauwe kabel wordt geleverd met een twist-tie en je krijgt ook een papieren handleiding, maar het is een standaard Fostex-inzetstuk en niet van het merk Dekoni.
Het lijkt erop dat Dekoni niet hun eigen print heeft gemaakt en alleen een originele T50RP-insert heeft meegeleverd, wat ook prima is. Misschien was het vanwege contractuele afspraken. Ik geef hoe dan ook de voorkeur aan product boven papier.
Geluidsindrukken
Overzicht
De Dekoni Blue is een pittige en leuke hoofdtelefoon om naar te luisteren, dus het lijkt erop dat het belangrijkste sonische doel is bereikt.
Het eerste dat je opvalt is de bas die enigszins op de verhoogde schaal van plat ligt. Het heeft veel aanwezigheid rond 40Hz tot 120Hz, wat de belangrijkste bijdrage lijkt te leveren aan de over het algemeen donkere en lichte V-vormige signatuur die deze blikken produceren.
Het middenbereik valt in een ontspannen categorie, aangezien het lijkt te kalmeren totdat je een piek van 2 kHz tegenkomt die tijdens het luisteren naar muziek de algehele kwaliteit niet veel lijkt te beïnvloeden of hinderlijk wordt. Het presenteert zich echter met een toename in intensiteit naarmate het volume wordt verhoogd.
De hoge tonen zijn ook ontspannen maar dik en spelen gewoon mee op de achtergrond net boven de middenbanden. Ze zijn over het algemeen goed geaard in de zin dat ze niet al te vooruitstrevend lijken, maar energie vooral op hoofdniveau projecteren.
Als we zien dat de frequentie-extremiteiten in beide richtingen gaan, lijkt er een goede mate van extensie aan de onderkant te zijn, maar misschien zullen sommigen een verminderd bereik in hoge frequenties waarnemen.
Er is daar genoeg dat ze in de meeste opzichten scherp en waarheidsgetrouw blijven, zij het met een licht vlezig aspect.
Bas
De bas lijkt over het algemeen naar voren, maar meestal in het genoemde gebied van 40 Hz tot 120 Hz. Het laagste basoctaaf projecteert een lichte dwaasheid.
Er is veel low-end extensie tot 10 Hz, maar het laagste basgedeelte kan soms een ongeraffineerde textuur afgeven.
Er zit veel energie in de lage bas en midbas-aanwezigheid die, in tegenstelling tot het laagste octaaf, zich met precisie presenteert, en een diep gerommel om op te starten, vooral als je ze op de juiste manier aanstuurt.
De basafstemming doet het goed met EDM-bas, maar het heeft ook een delicate kant die het goed doet met bijvoorbeeld Jazz, die een snellere basweergave en hogere niveaus van precisie vereist.
zang
De vocale presentatie is vol en diep getimmerd, maar blijft tegelijkertijd natuurlijk getint. Ook de Vocale presentatie is warm en intiem.
Slechts af en toe krijg je een lichte verschijning van die 2 kHz-piek die de algemene aanwezigheid alleen maar naar voren duwt, maar ook een voorwaartsheid kan vertonen die contrasteert met de algehele zachtheid.
Op de meetgrafiek verschijnt deze 2kHz-piek rond de 2k-piek die dichter bij 1200Hz ligt. De zogenaamde nare 8kHz-piek lijkt echter verdwenen.
Hoogtepunten
Het bovenste gebied lijkt ook enigszins donker, maar presenteert zich bij de meeste gelegenheden goed uitgestrekt. De hoge frequenties zijn coherent, ontspannen en niet overdreven benadrukt.
Sommigen klagen misschien over een gebrek aan kristalliniteit, maar over het algemeen zijn ze enigszins minder benadrukt en niet vermoeiend, maar ze bevatten wel een beetje massa.
Staging & Dynamiek
Een van de grootste kenmerken van de Dekoni Blue is het vermogen om een ontspannen tonaliteit uit te stralen bij een laag volume of laag vermogen en vervolgens te transformeren in feestbeesten wanneer je hard duwt op de drivers, die trouwens in staat zijn om 3000mW te verwerken bij hun nominale impedantie van 50Ω.
De Dekoni Audio Blue is een nogal getemde hoofdtelefoon die ook hard kan feesten, maar wat ik er het leukst aan vind, is dat ze meestal moeiteloos of ongehaast klinken en zelden overbelast raken, zelfs als de zaken ingewikkeld worden.
Ze kunnen ook een slecht brongeluid goed maken, wat in contrast staat met hun originele studiomonitorconcept, maar dat is een deel van het leuke aspect van het spelen ervan. Ze hebben de neiging om gefocust te zijn en niet uitgebreid. Ze zijn ook niet al te veeleisend als het gaat om bronkwaliteit.
De grootte van het podium is net onder wat ik zou beschouwen als een medium formaat. Ze projecteren een goede positionering aan elke kant van de luisteraar, maar de breedte gaat niet verder dan de oorpositie.
Het totale podium presenteert zich als een kleine luisterruimte met een gericht perspectief. Het is niet conglomeraat, maar de totale omvang is niet erg groot, wat zorgt voor een meer intieme ervaring.
Klik op pagina 2 hieronder voor koppelingen en onze geselecteerde vergelijkingen
Delen is lief!
creditSource link
