Dit is een recensie van de nieuwe LETSHUOER S12, een universele in-ear monitor die gebruikmaakt van een enkele aangepaste 14,8 mm vlakke magnetische driver. Het is momenteel geprijsd op $ 193,50.
Disclaimer: Dit exemplaar is naar ons opgestuurd voor onze eerlijke mening. Headfonics is een onafhankelijke website zonder affiliate links of status. Wij danken LETSHUOER voor deze kans.
Klik hier om meer te lezen over IEM-producten die eerder op Headfonics zijn getest.
Merk op dat dit artikel onze nieuwste scorerichtlijnen volgt die u hier kunt lezen.
Op dit moment rolt de naam Shuoer Tape waarschijnlijk van de tong van de meeste IEM-enthousiastelingen vanwege de goed ontvangen elektrostatische drivers en onderscheidende verpakking. Niet voor niets heeft Shuoer zijn line-up door de jaren heen voortdurend uitgebreid en op een gegeven moment ook zijn naam geüpdatet naar LETSHUOER.
LETSHOUER heeft nu zijn eerste aangepaste planaire driverontwerp gelanceerd, de S12, en voegt zich daarmee bij een snel groeiend genre. De S12 kan worden gekocht voor een gemakkelijk te slikken prijs van minder dan $ 200, waardoor hij precies midden in een competitief landschap wordt geplaatst.
Technische hoogtepunten
Binnenin de S12 bevindt zich LETSHOUER’s allereerste aangepaste paar 14,8 mm vlakke drivers die een respectabel frequentiebereik van 20Hz tot 20kHz kunnen pushen.
De efficiëntie is ongeveer normaal voor vlakke IEM’s, beoordeeld op 16Ω en 102dB SPL. Dus, hoewel het geen enorme vermogensreserves vereist, zou het redelijk goed moeten schalen met de meeste moderne DAP’s. U kunt hierover meer in detail lezen in onze koppelingssectie verderop in deze review.
Ontwerp
chique genoemd mat zilver, wordt de 5-assige CNC-gefreesde aluminiumlegering van de S12 geleverd met aangenaam ongecompliceerde visuele aanwijzingen die alleen worden geaccentueerd door de rechthoekige overhang bij de voorplaat. De afgeschuinde randen zijn spiegelglad, maar door mijn beperkte tijd met de S12 heb ik al slijtageplekken ontwikkeld.
Waar de verlengde 2-pins sockets voor zijn, behalve dat ze er goed uitzien, is eigenlijk om de ergonomie van het dragen te verbeteren. Shuoer ontwikkelde met behulp van deze functie de draagstijl van de kabel van de S12 om minder hoekig te zijn.
Over het algemeen zou ik de S12 niet omschrijven als een complexe IEM. De indruk die het wekt is van een klein maar stevig stuk gereedschap dat voor een stootje kan worden uitgenomen.
Comfort en isolatie
Vanwege zijn vrij kleine vormfactor vind ik de S12 nog steeds behoorlijk knus, al is het maar een beetje zwaar aan de onderkant, omdat de oorgeleider het lichaam van de IEM niet volledig ondersteunt. Ik begrijp waar LETSHOUER naartoe ging met het uitstekende gedeelte van de S12 om de ergonomie van de kabel te verbeteren, maar in de praktijk vind ik de contactpunten niet zo zelfverzekerd als verwacht.
Desalniettemin is de geluidsisolatie voor een passieve set monitoren goed om extern geluid te overstemmen. Bij het afspelen van muziek hoor ik nauwelijks het geluid van mijn toetsenbord en dempt ook de luidsprekers die ik van tevoren had ingeschakeld behoorlijk fatsoenlijk.
Tips
Shuoer besteedde speciale aandacht aan de presentatie van de zwarte geheugenschuimtips, aangezien ze zich nestelen in een schuimuitsparing die is afgeschermd in een plastic container. Afgezien van het feit dat het de hoogste van de drie meegeleverde sets is, weerhoudt de zachtere steel het er niet van om relatief eenvoudig op het mondstuk van de S12 te plaatsen.
Voor het rollen van tips zijn de andere beschikbare soorten oordopjes een set standaard en doorzichtige siliconen tips. De standaard tips zijn gemaakt van één materiaal en zijn fysiek het kortst, terwijl de heldere een stijvere zwarte steel hebben die het stijver maakt bij het aantrekken.
Voorraad kabel
LETSHOUER zag de mogelijkheid om gebruikers te laten kiezen tussen een single-ended 3.5mm aansluiting of een 4.4mm gebalanceerde terminal. De mogelijkheid van een gebalanceerde koppeling direct uit de doos zou enthousiast moeten zijn voor enthousiastelingen die DAP’s en bronnen dragen die meer vermogen uit de gebalanceerde poort duwen om de vlakke drivers van de S12 te maximaliseren.
128 strengen verzilverd monokristallijn koper lopen over de lengte van de kabel en geven een zwaarder dan gemiddeld gevoel. En een mix van donkere en zilveren streken kronkelt netjes in elk van de twee plastic gebonden draden, waardoor het een ingewikkeld element wordt.
Boven de splitter, terwijl het niet in de weg zit, hebben de draden meer geheugenbehoud dan de rest van de kabel. En naar mijn smaak past het bellende uiterlijk van de kabel niet zo goed bij de simplistische monotone behuizing van de S12.
Verpakking & Accessoires
LETSHOUER ging conventioneler in de verpakking van de S12 en trok terug op kleuren en esthetische complexiteiten, waardoor het op de radar zou moeten komen van informele kopers die worden geïntimideerd door omvangrijke en flitsende illustraties.
Alleen een kartonnen hoes met het S12-ontwerp hoeft eruit te worden geschoven voordat de hoofddoos kan worden geopend om wat papierwerk, de IEM zelf en een set met geheugenschuimtips te onthullen. En hoewel het lezen van de gebruikershandleiding niet nodig is voor degenen die bekend zijn met IEM’s, doet het in ieder geval ook dienst als poster als je een lege muur wilt vullen met een foto van een vrouw die je S12 draagt.
Onder de eerste laag bevindt zich een compacte beschermhoes met het logo van het bedrijf dat tijdens het transport door dun plastic is bewaard. De gekozen kabel, de gebalanceerde 4,4 mm, zit aan de binnenkant met de twee sets extra oordopjes.
Helaas voor mij miste ik een set tips vanwege een aantal zaken die we intern hadden. Dus alleen de zwarte geheugenschuimtips en de heldere siliconentips kwamen compleet aan toen de S12 eindelijk mijn deur bereikte.
Geluidsimpressies
De heldere siliconen oordopjes werden gebruikt bij het formuleren van de geluidsimpressies. Hoe het geluid wordt veranderd door tips te wisselen, wordt apart besproken.
Overzicht
Laat je niet misleiden door het strakke gezicht van de S12. Alles uit de doos en het fysieke ontwerp van deze nieuwste IEM van Shuoer schreeuwde veilig en netjes dat ik geen moment dacht dat het een leuk karakter van binnen verbergt.
Er is geen gevoel van intensiteit in het lage bereik, hoewel het ver boven het middenbereik uitstijgt. Waar het om gaat, is de aanwezigheid van een vriendelijke reus die er zal zijn wanneer de noot hard raakt en netjes wegstopt wanneer dat niet nodig is.
Op eenvoudigere nummers zijn de textuur en resolutie behoorlijk indrukwekkend voor de prijs, maar wanneer de lage kant binnenkomt, verzwakt dit de details die de bijten op sommige instrumenten trekken. Wat het niet beperkt, is het vocale gebied dat het zelfverzekerd in de mix laat zingen.
Timbre
Normaal gesproken, als ik naar wat warmere apparatuur luister, pik ik de punch en slam van de bas op. Bij de S12 was het echter de bredere en immense schaal van zijn beeldprestaties die mij ving.
De benadrukte dreun van de mid-bas wordt gevolgd door een geleidelijke verhoging van de sub-bas voor een vlezige indruk en een vleugje zachtheid die helemaal niet te maken heeft met snelheid. Langdurige basgitaartonen behouden hun textuur in rustigere nummers, maar zullen moeilijker te isoleren en te plaatsen zijn bij het spelen met energieke synthbeats die soms in aanwezigheid inhalen.
De S12 heeft een aangenaam stemgebied dat neigt naar een meer natuurlijke presentatie. Dus ook al is het niet de meest uitgebreide IEM die ik heb gehoord, met duidelijk vibrato maar tekort aan zwakkere randen, de zuivere tonaliteit met een lichte boost voor het hogere middenbereik laat het bij elk nummer tot leven komen.
Gitaren zijn glanzend maar met een gevoel van warmte in intentie, dus een zachte twang is vooral te horen bij koelere melodieën. De piano speelt hard maar dun en verspreidt zich in een gedempte galm die op de een of andere manier zijn ruimtelijkheid tegenhoudt.
Voortbordurend op de toename van de aanwezigheid van de hogere middentonen, zijn de hoge tonen behoorlijk spetterend en dun. Koperblazers kunnen intens worden, maar zijn dynamisch genoeg om goed te schalen door spreiding en een breed gevoel van speelruimte.
Voor een goed afgeronde uitvoering krijgen violen een voorwaartse aanwezigheid die, hoewel een beetje mager, een levendige en boeiende reactie oproept.
enscenering
De S12 deed het redelijk goed in het uit elkaar plaatsen van afbeeldingen, zowel aan de voorkant als aan de zijkant. Dus zelfs als het minder naar het midden gaat, kan het onderscheid tussen verschillende instrumenten en scheiding nog steeds worden waargenomen.
Met name waar het goed presteert in de middentonen en hoge tonen. Het basgebied kan een allegaartje zijn met diepe kicks vol energie zonder strakheid en vrij zwevend, alleen te onderscheiden door een algemeen gevoel van directionaliteit.
De horizontale breedte zal niet verder gaan dan gemiddeld en kan zelfs net buiten de kop op drukkere sporen sluiten. Maar met een behoorlijk hoge soundscape kan de S12 een kamer vol mensen nabootsen, zij het nog steeds kleiner dan levensgroot.
Oordopjes
Met de schuimtoppen die nu op de S12 zitten, klonken de bekkens onmiddellijk steviger en sterker, terwijl de heldere toppen de bekkens een zachtere en minder benadrukte plons gaven.
En hoewel de piano geen verbeterde definitie in het middenbereik pusht, krijgt hij een vriendelijker en zachter timbre. Hetzelfde met hoorns, het dunne profiel van de S12 werd een beetje afgezwakt en vervangen door een meer gedefinieerde body voor elke melodie.
Het geluidsbeeld kreeg ook wat meer ruimte en kreeg een extra gevoel van lucht dat een deel van de overtollige energie op de clears egaliseert. Dit wordt echter gecompenseerd doordat de bas voller klinkt dan met de duidelijke tips.
Klik op pagina 2 hieronder voor koppelingen en selecteer vergelijkingen
Delen is zorgzaam!
creditSource link
