Suzuki Omnichord 101 (geschiedenis, audiovoorbeelden + gratis loops) — Pro-audiobestanden

Inhoud artikel

Glinsterend, briljant en mooi, de Suzuki Omnichord is een van die instrumenten die een geluid produceert dat je doet stoppen en je laat zeggen “wat is dat!?”

Luister eens:

De Omnichord kan worden omschreven als een soort gesynthetiseerde autoharp, met knoppen om akkoorden te selecteren en de unieke “tokkelplaat” om de gekozen akkoorden te tokkelen. Latere versies van de Omnichord hebben ook een ingebouwde drummachine die kan worden gebruikt om de artiest te begeleiden voor een voller geluid. Ik zal meer in detail treden over hoe een Omnichord wordt bespeeld, maar laten we eerst eens een diepe duik nemen in de geschiedenis van dit prachtige instrument.

In 1980 creëerde het Suzuki-bedrijf twee prototypes (de PC-27 Portachord en de Tronichord) voordat later dat jaar de OM-27 Omnichord debuteerde. De OM-27, zo genoemd omdat hij tot 27 verschillende akkoorden kon spelen, werd al snel omarmd door singer/songwriters, vooral muzikanten die akkoorden wilden kunnen creëren zonder uitgebreide kennis van theorie en bekwaamheid op een instrument. Gebruikers selecteren akkoorden met de knoppen en slaan ze vervolgens aan, wat betekent dat er niet echt “verkeerde noten” zijn. In 1981 werden 40.000 OM-27-eenheden verscheept, voornamelijk naar de VS en het VK.

Met de stijgende vraag kwamen ontwerpverbeteringen, met de OM-36 en OM-84 die in de daaropvolgende jaren werden uitgebracht. De indrukwekkende lay-out van 84 akkoorden van de laatste is sindsdien op bijna alle modellen gebleven, en de Omnichord had zijn nalatenschap gecementeerd als veel meer dan een nieuw instrument, en werd gebruikt door muzikale acts als Human League, David Bowie en Brian Eno – die beroemde optredens op het instrument terwijl Pavoratti wegdreunde.

Latere modellen waren onder meer de OM-100, OM-200M en de OM-300, waarbij elke generatie nieuwe geluiden en functies toevoegde — zelfs MIDI-compatibiliteit. Toen de verkoop tegen de jaren 2000 daalde, doopte Suzuki het instrument om tot de QChord, die bijgewerkte versies van de originele Omnichord-functies bevatte, dingen toevoegde als PCM-sample-geluiden en meer ritmes. De Qchord had bovendien zowel MIDI-invoer- als MIDI-uitvoerpoorten.

Tegenwoordig heeft de Omnichord een soort cultstatus bereikt, die nog steeds wordt gebruikt door muzikale artiesten, waaronder Gorillaz, terwijl hij ook prominent aanwezig is in het nummer “Remember You” van Cartoon Network’s Adventure Time.

Ik had het geluk dat ik onlangs een OM-100 tegenkwam in uitstekende fysieke conditie voor een geweldige prijs (veel minder dan de $ 700 waar ik ze regelmatig voor zie gaan) en ik kon het niet laten. Hoewel het apparaat zijn eigenaardigheden heeft, waaronder een ietwat luidruchtige uitvoer (wat blijkbaar enigszins gebruikelijk is bij Omnichords), zijn de eigenaardigheden vertederend. Ik zal mijn OM-100 gebruiken wanneer een productie een beetje “sprookjesstof” vereist en ook als een waterdicht middel om akkoorden te tokkelen.

Laten we de verschillende secties van mijn OM-100 eens nader bekijken — hoe ze werken en hoe je het instrument in een productie kunt opnemen.

Omnichord-indeling en bediening

Linksonder op de Omnichord bevinden zich de akkoordknoppen, gerangschikt in drie rijen met elk 12 knoppen. De rijen vertegenwoordigen respectievelijk majeur-, mineur- en septiemakkoorden. Gebruikers hebben toegang tot meer akkoordtypes (majeur 7e, mineur 7e, overmatig, verminderd) door meerdere knoppen ingedrukt te houden.

Het wordt aanbevolen dat u de akkoordknoppen met uw linkerhand indrukt, terwijl u met de rechterhand de ‘strumplate’ (die zich in de Sonic Strings-sectie van het instrument bevindt) bespeelt. De tokkelplaat is elektronisch geladen en reageert fantastisch op de aanraking van de speler – het instrument kan met één of meerdere vingers worden bespeeld, waardoor een prachtig glissando-effect ontstaat. Er kan ook met één of meerdere vingers op worden getikt om melodieën of akkoorden te creëren. Dit gedeelte bevat ook knoppen die het sustainniveau, het volume en een ongelooflijk handige vibrato-knop regelen, die een prachtig glinsterende kwaliteit aan het geluid geeft. Misschien wel het belangrijkste zijn de 10 verschillende stemopties, waaronder gitaar, piano, banjo, jazzorgel, fluit, orgel, klokkenspel, koperblazers, vibes en synth. Deze stemmen beheersen het sonische gamma en creëren timbres die helder, rijk, luchtig, vol en nog veel meer zijn. Deze stemmen in combinatie met de sustain- en vibrato-opties kunnen een indrukwekkende hoeveelheid sonisch territorium bestrijken. Hoe meer tijd je besteedt aan het aanpassen van deze secties en het daadwerkelijk bespelen van de Omnichord, hoe meer je beseft dat het geen nieuw instrument is.

De sectie “akkoordmodus” bevat verschillende functies waarmee de uitvoerder de begeleiding kan aanpassen. Wanneer de gebruiker een akkoordknop ingedrukt houdt en tokkelt, speelt het instrument akkoorden en een baslijn af, die kunnen veranderen afhankelijk van het geselecteerde patroon. De begeleiding is charmant en het is gemakkelijk te horen waarom de Omnichord populair werd bij singer/songwriters met niet-virtuoze muzikale karbonades.

Een onderschat aspect van de Omnichord is de ritmesectie, die 10 verschillende drumbeats bevat, waaronder rock 1, rock 2, disco, blues, march, country, latin, bossanova, wals en swing. Deze patronen worden gemaakt met slechts een handvol interne drumgeluiden en bevatten geen drumfills of variaties buiten de 10 stijlen. Maar de geluiden zijn pittig en helder, en ze hebben veel karakter. Er is een tempoknop waarmee de gebruiker de snelheid kan instellen van vrij langzaam tot hilarisch snel. Dit gedeelte is handig om iemand te begeleiden bij het tokkelen van de Omnichord, maar er is ook iets aan de eenvoud van de patronen waar ik dol op ben. Ik besloot om elk van de beats te samplen en er een drumloop-bibliotheek van te maken, die ik gratis uitbracht. Hieronder meer daarover.

Geïnteresseerd in het vastleggen van de schoonheid en het karakter van een Omnichord, maar misschien weinig geld of wil je hem strikt in de doos houden? Uitchecken Omni² van Reverb Machine. Het is een buitengewoon goed uitgevoerd software-instrument voor Ableton Live.

ADVERTENTIE

Het Omnichord opnemen en mixen

Terwijl latere versies van de Omnichord een MIDI-uitgang hebben, heeft mijn OM-100 slechts een 1/4”-uitgangsaansluiting en een interne luidspreker — wat eerlijk gezegd vrij slecht klinkt. Zoals ik al zei, is mijn apparaat een beetje lawaaierig, dus dat zorgde voor een aantal uitdagingen bij het opnemen. Maar met een beetje creativiteit kan de Omnichord een extreem veelzijdig instrument worden.

Ik vind het leuk om rechtstreeks op mijn interface (een Universal Audio Apollo) aan te sluiten via de 1/4″-uitgang en rechtstreeks in een DAW te volgen – waarbij alle verwerking overblijft voor de mixfase. Ik heb ook een handvol kleurrijke voorversterkers die onderweg een leuk karakter geven – de CAPI VP28 platina voor een heldere, dikke toon in API-stijl, evenals de Chandler Limited TG2 500, die een rijke, vintage klinkende smaak heeft geïnspireerd door de apparatuur die door Abbey Road-technici werd gebruikt op latere platen van The Beatles en Pink Floyd.

Het wordt pas echt interessant als je gitaarpedalen en versterkers in de signaalketen opneemt. De Omnichord gewoon door een versterker laten lopen resulteert in een interessant geluid – rijk aan harmonische inhoud, met een helder karakter dat door een mix heen kan snijden. Mijn pedaalbord bevat stukken van Walrus Audio, Chase Bliss, ZVEX Effects en meer. De Chase Bliss Mood is een verbijsterende signaalprocessor, in staat tot subtiele vertragingen of desintegrerende waanzin met toonhoogteverschuivingen – dus de glinstering van de Omnichord maakt hem een ​​geweldige match met dit pedaal.

Je zou niet denken dat een fuzz-pedaal en de Omnichord goed zouden passen, maar het is super veelzijdig Eons Five State Fuzz gaat van een subtiele warme overdrive naar een smeltende toon met een draai aan een paar knoppen. Het is duidelijk dat dit ding is ontworpen met gitaren in het achterhoofd, maar in combinatie met de Omnichord kan ik een zinderende glissando-lead genereren, die geweldig werkt als een eenmalig effect binnen een productie. Als alternatief kan wat milde crunch echt helpen om een ​​van de drumpatronen door te laten dringen in een mix.

LoFi Omnichord Beats: een originele (en gratis) drumlusbibliotheek

Geïnspireerd door de drumpatronen in mijn Omnichord, besloot ik er een drumloop-bibliotheek van te maken. Ik besloot de ruis in mijn specifieke instrument te omarmen.

Ik heb loops van 8 maten van elk van de ritmes van de Omnichord vastgelegd met behulp van verschillende methoden, waaronder:

• Helemaal DI gaan en het gezoem en gesis achterwege laten.
• De ruis uitsluiten en de audio door mijn Overstayer MAS-hardwareverzadigingseenheid laten lopen.
• Het door mijn Vox AC30 laten lopen en het vervolgens opnemen met en zonder spring reverb.

Ik heb de loops op vier verschillende tempo’s vastgelegd, zodat het uitrekken van de tijd in je favoriete DAW grotendeels vrij van artefacten zou moeten zijn. Toen ik een van de 120 BPM-samples in een Ableton Live-set laadde, paste het perfect bij het tempo van het nummer, dat veel hoger was.

Dit zijn geen onberispelijk klinkende loops – ze zijn een beetje korrelig en knapperig – maar op een goede manier. Dat is een deel van het plezier van het instrument. De loops werken goed als uitgangspunt voor een productie of als snoepje voor een reeds ontwikkeld arrangement.

Bedankt voor het lezen van dit artikel over wat een van mijn favoriete recente toevoegingen aan mijn arsenaal aan muziekinstrumenten is geworden, en ik hoop dat je geniet van de loops! Ik hoor graag wat je ervan vindt. Je kunt de gratis loops hier downloaden (100% royaltyvrij).