In deze functie bespreken we de Thieaudio Elixir, een nieuwe enkele ‘3-Dimensional Velocity Transducer’ of dynamische driver universele in-ear monitor. Het kost $ 209.
Disclaimer: Dit is een voorbeeld in ruil voor onze eerlijke mening. Headfonics is een onafhankelijke website die geen affiliate links of status heeft. Wij danken Linsoul voor deze kans.
Klik hier om meer te lezen over Thieaudio-producten die we eerder op Headfonics hebben behandeld.
Houd er rekening mee dat dit artikel onze nieuwste scorerichtlijnen volgt, die u hier kunt lezen.
Degenen die Thieaudio in de gaten houden, zullen zich de Wraith herinneren die we zojuist een paar maanden geleden hebben beoordeeld, wat de manier is waarop het bedrijf zijn hoofdtelefoonopstelling nieuw leven inblaast. Het is een van die goed beredeneerde stappen die de markt en het bedrijfsimago opschudden.
De meesten van ons hebben het merk echter waarschijnlijk leren kennen dankzij het sterke aanbod van IEM’s zoals de Legacy 2 en Legacy 5 IEM’s. En dus, aangezien het bouwen van draagbare monitoren meer van Thieaudio’s thuisgebied is, zijn de verwachtingen voor de Elixir hooggespannen.
Toch kan ik me niet voorstellen dat het elixer op wonderbaarlijke wijze de levensduur van een persoon verlengt of kwalen wegneemt, zoals ik het associeer met zijn naam. Maar dit maakt me opgewonden om erachter te komen of het ‘elixer’ van Thieaudio de potentie heeft om zijn belofte waar te maken om een aangename tonaliteit te behouden en tegelijkertijd een analoog vintage geluid in te kapselen.
Technische hoogtepunten
Thieaudio herontdekte de sterke punten van een dynamische driver en ging aan de slag met het creëren van hun 3D Velocity Transducer, die claimt zich te onderscheiden van conventionele ontwerpen. De kern ervan zijn de lagen van meerwandige koolstofnanobuisvellen bedekt met beryllium die zorgen voor meer spanning in het membraan voor een betere respons.
De interne structuur is ook geassembleerd met sterke magneten en een volledig koperen spreekspoelactuator. Wat nog steeds helpt bij het doel van de transducer, is de zorgvuldig ontworpen akoestische kamer die overeenkomt met hoe het Elixir bedoeld is om te klinken.
Door deze 3D Velocity Transducer te hebben, zou de Elixir zogenaamd in staat zijn om de definitie van audio beter in elk deel van zijn frequentiebereik van 20 Hz tot 40 kHz te weven in plaats van het hoge tonengebied uit te kiezen om details te verwerken zoals andere IEM’s doen.
Ontwerp
Toen Thieaudio hoorde over de vintage en analoge inspiratie die Thieaudio had voor de Elixir op het gebied van geluid, begon de esthetisch verouderde en volwassen uitstraling van de in-ear monitors logisch te worden. Ik vind het leuk hoe alles met elkaar verbonden is en een uniek en samenhangend karakter vormt dat dapper laat zien wat het elixer speciaal maakt.
Wat de Elixir zo maakt, is het noppenhouten blok dat wordt gebruikt als de voorplaat, afgewerkt met een heldere coating voor een vleugje glans. En aangezien het echt hout gebruikt, zal zelfs voor een bij elkaar passend paar IEM’s de voorplaat niet hetzelfde zijn, wat een goede reden is voor degenen die een unieke set willen.
Het noppenhout is vlak maar voegt zich bij de rest van de IEM met een zachte neerwaartse helling aan de randen. Het is ook enigszins trots op de rand van geanodiseerd aluminium die eraan grenst.
Voor compatibiliteit met aftermarket-kabels zijn er verwijderbare 2-pins 0,78 mm-aansluitingen aan de bovenkant. Degenen die Thieaudio gebruikte, voelen van hoge kwaliteit aan, omdat ze de standaardkabel met finesse accepteren en niet te veel of te weinig kracht vereisen.
Comfort & Isolatie
Toen ik tijdens de kerstvakantie de Elixir aan het reviewen was, dacht ik dat de beste manier om het comfort en de isolatie ervan te testen, is in een nabijgelegen winkelcentrum vol met opgewonden gezinnen. Ik kon het lawaai en het voetgangersverkeer niet beginnen te beschrijven, maar dankzij de voldoende hoeveelheid passieve isolatie die door het Elixir werd gegeven, werd de hoorbare drukte tot de helft teruggebracht.
Het langste dat ik de Elixir heb gedragen, is ongeveer drie tot vier uur per keer. En ik heb nooit gedacht dat het ongemakkelijk was of raar zat. Ik geloof dat de lichtheid en vorm van het chassis goed passen bij mijn oren van gemiddelde grootte, omdat het ook goed afdicht, zoals al eerder vermeld.
Bovendien verdient de oorgeleider ook enkele punten, aangezien Thieaudio erin geslaagd is een profiel te ontwerpen dat tegemoet komt aan mijn gebruikelijke klacht met verwijderbare systemen zoals deze. De kromming leunt agressief vroeg naar achteren om de contouren van de achterkant van het oor te omhelzen, zodat de Elixir stevig aan de bovenkant hangt.
Tips
Zonder het ingewikkelder te maken dan het zou moeten zijn, hoeven gebruikers alleen maar te beslissen of ze siliconen of traagschuim willen gebruiken, aangezien er van elk slechts één set in drie verschillende maten is.
Ten eerste hebben de witte siliconen tips een effen gekleurde steel die verandert in doorschijnendheid als het bij de flappen komt. De steel is ook merkbaar stevig en heeft een brede boring waardoor hij gemakkelijk op het mondstuk kan worden geplaatst, omdat hij halverwege de montage niet vervormt.
De tips van traagschuim zijn iets groter dan die van siliconen en hebben een vergelijkbare diameter van de boring, maar een elastischere steel. Ik weet niet zeker of de verschillende gekleurde steel voor elk van de drie maten ertoe doet, maar wat ze bij elkaar brengt, is dat ze allemaal gemaakt zijn van dezelfde zwarte buitenste punt.
Voorraad Kabel
De enkelzijdige 3,5 mm 2-aderige gevlochten kabel van de Elixir, die de aandacht op zichzelf vestigt, is zoals aangekondigd een mooie combinatie met het uiterlijk van de IEM. Ik vind het ook over het algemeen zacht en gemakkelijk te gebruiken, hoewel de gebruikte omhulling soms een plakkerig gevoel teruggeeft, waardoor de verfijning afneemt.
Volgens hun website is de kabel voor de Elixir gemaakt door een mix van monokristallijn koper en verzilverd OCC-koper. Het heeft een lengte van 1,2 m, wat overeenkomt met de gebruikelijke afmetingen van kabels voor IEM’s.
Door de linker- en rechterkant aan de IEM’s te bevestigen, is er een gemakkelijk over het hoofd geziene blauwe en rode puntmarkering helemaal aan het einde van de 2-pins connectoren.
Wat ik leuk vind aan de kabel voor dagelijks gebruik, is de goede weerstand tegen microfonie, waardoor de kabel niet in de weg zit. En voor degenen die erover denken om de kinschuifregelaar te gebruiken, ik kreeg ook goede resultaten omdat het door wrijving precies stopt waar het was achtergelaten.
Verpakking & Accessoires
In tegenstelling tot films of RPG’s waar je een felgekleurd elixer kunt krijgen dat is ingekapseld in een dikke, doorzichtige glazen fles die wordt afgesloten door een kurk, houdt Thieaudio vast aan een meer schimmige, volledig zwarte doos. De verpakking is aan de hoge kant en het enige belangrijke designspoor is het zacht glinsterende bedrijfslogo in het midden.
Als je de buitenste hoes verwijdert, zal de rest van het uitpakken vragen om het bovenste deksel omhoog te trekken, weg van de onderste wieg die de inhoud vasthoudt.
De ogen worden onmiddellijk naar de bovenste helft getrokken waar de Elixir ligt, al aangesloten op de standaardkabel van 3,5 mm. Maak je geen zorgen, de kabel wordt niet lukraak gepresenteerd dankzij de ronde holte verborgen onder het dikke schuim waar de rest van de kabel netjes is opgerold.
Het onderste gedeelte wordt bewaard voor de dunne doos met een gebruikshandleiding in boekjesstijl en verderop is een hardcase in een dieppaarse tint. Er is geen speciale presentatie voor de tips en filters, aangezien ze in dun plastic zijn verpakt en in de hoes zijn opgeborgen.
De koffer die Thieaudio bevat, wordt vastgehouden door sterke magneten en is precies berekend om in de Elixir te passen. Zodra de tips zijn toegevoegd, merk ik dat ik het gezicht precies tegen een kant van de behuizing moet uitlijnen om onnodige druk in de IEM te voorkomen.
Geluidsindrukken
De witte siliconen oordopjes werden gebruikt bij het formuleren van de geluidsimpressies.
Overzicht
Het is misschien niet meteen duidelijk, omdat het je aandacht ergens anders kan vestigen, maar als je eenmaal bij de fluisterende delen bent aangekomen, zal het elixer een delicatesse en effectiviteit vertonen waar de geëtste kwaliteit naar voren komt. Dit komt door het timbre dat zich onderscheidt van andere IEM’s die waarde hechten aan helderheid ten koste van toonbalans.
Hier zal het elixer worden genoten door personen die op zoek zijn naar een vriendelijkere signatuur doordrenkt met een goed afgerond beeld van wat er gebeurt. Het verwerft zijn unieke persoonlijkheid door het zo te formuleren dat het niet de breedste, warmste of wat dan ook klinkende IEM hoeft te zijn die er is.
Het onderste deel van het spectrum heeft de neiging enigszins opgewonden te raken en gevuld te worden met gespierd gerommel met zware beats. Het is nog steeds niet genoeg versterkt om een gemakkelijke aanbeveling te zijn voor baskoppen, maar het heeft wel de grunt wanneer dat nodig is.
Thieaudio plaagt niet als ze zeiden dat de resolutie niet alleen in de handen van de hogere frequenties zal liggen. Met een verwelkomend timbre zonder de onvruchtbaarheid van een puntige monitor, dringt de subtiliteit en helderheid van een beeld overal door.
Timbre
Met een bijpassende stijlvolle buitenkant stelde de Elixir niet teleur toen ik hem voor het eerst een jazzalbum hoorde uitvoeren met een innemende maar romantische kwaliteit. Het duurde zeker niet lang voordat de geclaimde handtekening van Thieaudio vanzelf bij me opkwam.
Een van de directe eigenschappen die ik vind dat de Elixir het goed doet, is de warmte en substantie die het de zang geeft. De Elixir slaagt erin om vrij gemakkelijk te isoleren tussen elk object dankzij de zijdezachte flow en mooie balans met de zachte en diepe reverb van de low-end die vooral te zien was bij blues en akoestische muziek.
Het Elixir toont ook talent in het afscheren van de schreeuw die meestal in het hogere middenbereik wordt ontwikkeld. Het valt op dat terwijl alle informatie aanwezig is, deze regio de energie van een pittige zanger omzet in een vlottere serenade.
Weergalmd in de rest van het treble-gebied om niet te breken wat het elixer aan de hand is, verwacht dat de aanval er is, maar de aanwezigheid zal niet te voorwaarts zijn. De diepte van een cimbaalcrash is hoorbaar zonder hard en blikkerig te klinken.
Evenzo klinkt het dynamische spel van een saxofoon groots en prikkelend wat wordt voortgezet door de cello die eveneens rijk is. Snaren zijn over het algemeen niet zo dun en toch speelt de viool bij bepaalde gelegenheden verder weg dan verwacht omdat hij lichter is dan bijvoorbeeld een gitaar.
Enscenering
In een intiem nummer toonde de Elixir zijn vermogen om lagen aan te brengen terwijl hij een scène vol met meerdere instrumenten afhandelde zonder te druk of wazig te worden. Als er echter veel basnoten zijn, verwacht dan dat ze groter worden dan de rest van het nummer.
Bekkens die verder weg stonden, gaven het gevoel dat het instrument goed gespreid buiten de driver was geplaatst. Het Elixir zal dus op geen enkele manier claustrofobisch zijn, omdat het een live opgenomen kamer gevuld met een luidruchtig publiek op een geloofwaardige manier kan nabootsen.
Waar de Elixir-strijd de voorwaartse diepte in enscenering is. Ik vind dat het gemakkelijker is om laterale beeldvorming en enscenering te doen dan in het midden geplaatste objecten.
Klik op pagina 2 hieronder voor koppelingen en onze geselecteerde vergelijkingen
Delen is lief!
creditSource link
