In deze functie bespreken we de Thieaudio Ghost, een betaalbare open-back 40 mm saffierdiafragma dynamische driver-koptelefoon. Het kost $ 129.
Disclaimer: Dit is een voorbeeld in ruil voor onze eerlijke mening. Headfonics is een onafhankelijke website die geen affiliate links of status heeft. Wij danken Linsoul voor deze kans.
Klik hier om meer te lezen over Thieaudio-producten die we eerder op Headfonics hebben behandeld.
Houd er rekening mee dat dit artikel onze nieuwste scorerichtlijnen volgt, die u hier kunt lezen.
Thieaudio heeft de tijd genomen om eindelijk de heropleving van zijn koptelefoonlijn aan te kondigen, waarover je meer kunt lezen in onze onlangs beoordeelde Wraith. Het kost je iets meer dan 500 dollar, maar dat paar is niet alleen uitgerust met voortreffelijke vlakke drivers, het is ook gebouwd als een tank.
Gelukkig hoeven we niet zo lang te wachten op hun volgende ‘grote’ release, want afgezien van hun gebruikelijke IEM’s is het nog maar een paar maanden geleden dat de Wraith en we nu de Ghost ontmoeten.
Het volgt hetzelfde onheilspellende naamgevingspatroon als zijn twee broers en zussen, hoewel zijn uiterlijk en drivertechnologie zichzelf onderscheiden. Dit is zeker iets dat ze zich de komende jaren zullen herinneren als hun eerste dynamische driver-koptelefoon.
Ik weet niet of het hebben van een dynamische driver de reden is waarom de Ghost een aanzienlijk deel van de prijs verlaagde in vergelijking met de Wraith. Het kan echter niet worden genegeerd dat Thieaudio punten zal winnen door de toetredingsdrempel te verlagen, maar alleen als het aan de taak voldoet.
Technische hoogtepunten
Veel van wat u online zult vinden over de nieuw aangekondigde hoofdtelefoon van Thieaudio, gaat over de op maat gemaakte saffier dynamische drivers van 40 mm.
De opwinding wordt verwacht, aangezien deze stuurprogramma’s niet alleen uniek voor het bedrijf zijn ontwikkeld, maar het is ook de eerste die afwijkt van de vlakke technologie die wordt gebruikt in de twee andere paar blikken van het bedrijf.
De ‘cermet’-vellen die het diafragma van de Ghost vormen, zijn daaruit gemaakt met behulp van polymeerkeramiekoxide en metaal van titaniumlegering en zijn bedoeld om indruk te maken. Een magnetisch sputterproces zorgt ervoor dat de lagen precies volgens de specificaties gelijkmatig aan het oppervlak hechten.
Onmiddellijk nadat ik de samenstelling van de coureurs had vernomen, werd ik vervolgens begroet met verschillende tests die het cruciale voordeel aantoonden van waarom ze de moeite deden.
Zonder al te technisch te worden, toonden ze metingen van de dichtheid, stijfheid, enzovoort van het diafragma om aan te tonen dat het beter is met enkele kenmerken van met nikkel en grafeen geplateerde ontwerpen.
Het hele pakket is gekalibreerd met Thieaudio’s nieuwe definitie van toonbalans, wat betekent dat de open achterkant van de Ghost niet zonder logica is. Om de druk over het membraan te regelen, zijn ook de akoestische luchtstroom en akoestische holte van de Ghost aangepast.
Ontwerp
Vergeleken met de Phantom en de Wraith ging Thieaudio wat traditioneler met de Ghost. En ik weet niet of het opzettelijk is, maar de Ghost deelt een vertrouwde indruk met de veel duurdere set van Shure, de SRH1840.
Die centimeter dikke hoofdband op de Ghost heeft heel veel schuim dat tot enkele millimeters wordt samengedrukt waar het verenstaal voelbaar is. Het pleather is eenvoudig gehouden en in plaats van een logo te dragen, bevindt het zich op de plastic klemmen aan beide uiteinden.
De vork is gemaakt uit één stuk metaal, maar aangezien het ook fungeert als het schuifmechanisme om de maat van de Ghost aan te passen, ging Thieaudio helaas zonder voor-naar-achter draaifunctie. Het kan tenminste verticaal draaien, ook al is het beperkt tot een paar vrijheidsgraden.
Als ik eindelijk de cups bekijk, kan ik de drivers niet duidelijk zien door de geperforeerde gaten en het afwisselende pijlontwerp van de grill. Eigenlijk een non-issue, aangezien de grills ervoor zorgen dat de Ghost zich onderscheidt van de rest.
Nu raadt Thieaudio zelf aan om de standaard velourspads te vervangen door dikkere pads voor meer basweergave. Dit feit toont de veelzijdigheid van een verwijderbaar oorkussenontwerp. Het is echter merkwaardig dat in de handleiding staat dat de kussentjes met klittenband zijn bevestigd, maar dat de eigenlijke set een lip heeft waar de kussentjes in kunnen schuiven.
Comfort
Een van de eerste dingen die me opviel met de Ghost is dat het geluid van buitenaf een beetje wordt gedempt. De roosters zijn volledig open, maar de afstemmaterialen die Thieaudio gebruikte, regelen waarschijnlijk het binnenkomende geluid.
En dan is er de klem die mijn grote hoofd met autoriteit omhelsde. Zonder het punt van ongemak te overschrijden, ben ik er altijd zeker van dat zelfs bij plotselinge hoofdbewegingen de geest aan zal blijven.
Het hebben van een echt verenstaal als onderdeel van het systeem is een stuk comfortabeler dan de stijve klem van sommige Sennheiser-koptelefoons die ik heb geprobeerd en die afhankelijk zijn van plastic. Ook is de vulling op zowel de hoofdband als de oorkussens voldoende om de druk gelijkmatig te houden.
Jouw ervaring kan verschillen van de mijne, maar in mijn oren zitten de oorkussens een beetje krap aan de binnenkant. Heel lichtjes schuren mijn oren langs het gaas van de kussentjes en het boven- en ondergedeelte.
Voorraad Kabel
Bij elke Ghost-aankoop wordt slechts één enkele kabel van 1,2 m geleverd, ook al is de hoofdtelefoon gebalanceerd.
Ik kan op de een of andere manier vertellen dat de gebruikte platte lintkabel dezelfde klassieke uitstraling heeft als de hoofdtelefoon en hem ook een vrij unieke styling geeft. Het doet me nog steeds mijn hoofd krabben, omdat de glanzende retro-look de esthetiek met een strak thema lijkt te versoepelen.
Terugkerend, is de korte kabel perfect gesneden voor gebruik onderweg en heeft hij ook een verwaarloosbare microfonie voor wanneer hij tegen de kleding of de huid strijkt. Het is een van de weinige standaardkabels die ik heb geprobeerd waarbij ik niet stil hoef te blijven zitten om irritante achtergrondgeluiden te voorkomen.
Waar het geen volledige controle over heeft, is dat wanneer ik het fysiek een knik geef, het niet volledig terugkeert naar zijn oorspronkelijke vorm. Laat het toch even hangen en het komt vanzelf weer recht.
Verpakking & Accessoires
Het was de artistieke ontwerpoverlap tussen de hoofdtelefoon en de naam ‘GHOST’ die voor het eerst mijn aandacht trok bij het zien van de doos.
Wat ik me snel daarna realiseerde, is dat het gebruik van een pruimkleurige tint om de rest van de zwarte hoes interessanter te maken en het vrij zware gewicht de reden is waarom ik het behoorlijk luxueus vind.
Er zijn twee belangrijke dingen die men uit de doos kan halen nadat deze is geopend. De eerste is een behendige harde koffer waar de Ghost en accessoires wonen en de tweede is de gebruikershandleiding.
Ik zou zeggen dat de hoes leuk is om te hebben, want hij is niet omvangrijk zoals de generieke die je online kunt kopen. Bovendien voelen de gebruikte materialen niet goedkoop aan en heeft het ook een ribbelnet aan de binnenkant om accessoires zoals kabels te ordenen.
De hoofdband en oorschelpen van de Ghost zijn bekleed met klevend plastic zoals je ziet in gloednieuwe apparaten om hem te beschermen tegen krassen, voor het geval dat. Hoewel ik niet weet hoe nuttig ze tijdens het transport zijn geweest, zijn ze in ieder geval net zo bevredigend om af te pellen als verwacht.
Geluidsindrukken
Samenvatting
Toen ik de Ghost voor het eerst aanzette, klikte het meteen dat de afstemming hem op de kaart zou zetten. Verwacht niet te veel op het gebied van technische details, aangezien het niet de grootste prestatie is en ik wenste dat het een betere dynamiek en beeldscheiding had gehad om te beginnen.
De Ghost is echt een interessante koptelefoon. Ik weet waarom veel mensen het leuk zullen vinden, en ik heb ook een pleidooi voor degenen die anders zullen zeggen.
Ik zal in de volgende sectie het karakter van de Ghost uitleggen, maar als samenvatting: het heeft een gemakkelijk te luisteren profiel dat de bas hard aanstuurt en de hoge middentonen goed speelt, wat voor mij het beste is voor casual en niet-kritisch. luisteren.
De Ghost is niet hard, zelfs niet als hij luid wordt gespeeld en is echt een goede keuze voor dagelijks luisteren als de afstemming past bij de use case.
Timbre
Een van de eerste dingen die opvielen aan de geest, is de dikke laag pantser rond het hoofdgedeelte van een dreunende trommel. Zonder echt nauwkeurig te willen zijn, heeft het een verfrissend warme uitstraling met basnoten die zowel speels als krachtig zijn.
Het is een goede zaak dat zelfs met de schaal die het aan de lage kant biedt, het de mix alleen maar bezig zal houden als het nummer zelf gedeeltelijk de schuld is. Baslijnen zijn aanwezig en kunnen worden gehoord, maar ik zou er niet op rekenen voor kritisch luisteren, aangezien er gebieden zijn die worden gladgestreken.
Zangers klinken intiem dichtbij. En je zou denken dat alle subtiliteiten er zullen zijn, alleen is de Ghost vergevingsgezind op dit gebied. Een papperige eigenschap ontkoppelt lichtere delen van een nummer, zoals adem en vibrato, van de oorspronkelijke kwaliteit van de zang.
In plaats van details, wat de Ghost maakt, is zijn vermogen om de bovenste schreeuw te temmen zonder het gevoel van aanval te verliezen. Een beetje vriendelijker klinkend, dit geeft gitaren ook wat zwaarheid om niet blikkerig te klinken en om te voorkomen dat ze onrealistisch metaalachtig worden.
Bij het passen van enkele koperblazers, mist een blazende hoorn zijn vrolijk heldere energie omdat hij wordt vervangen door een zwakke uitstraling en verstikte rand. Ook de dynamiek en bovenbouw ontbreken om voor een meer realistische schaal en lucht te zorgen.
Enscenering
Tenzij luid gespeeld, gaat het podium van de Ghost niet zo ver van de rand van de coureurs af. Het podium mag dan klein zijn, het is voldoende uitgerust om belangrijke aspecten te laten schitteren.
Geënsceneerde gitaren zijn nauwkeurig geplaatst en directionaliteit is gemakkelijk te begrijpen. Het is met subtieler klokkenspel dat zelfs als er stilte is, ik het soms moeilijk vind om het als een solide beeld te vatten, wat ik enigszins aansprakelijk stel voor de stemming.
Met een bekend nummer waarvan ik weet dat de zang een paar stoelen naar voren is geënsceneerd, liet de Ghost het lijken alsof de zangeres recht tegen mijn neus zit of een stap vooruit.
De Ghost heeft een lage tot gemiddelde hoogte, zoals blijkt uit een stuk orkestmuziek. In een meer basrijke scène verbetert de hoogte wel, maar wordt de dynamiek en scheiding van een applaudisserend publiek beperkt. De laterale beeldvorming is waar de geest enkele punten terugneemt.
Klik op pagina 2 hieronder voor koppelingen en onze geselecteerde vergelijkingen.
Delen is lief!
creditSource link
