Gitaren zijn fantastische instrumenten voor geluidsontwerp en ruiscreatie. Industrial- en Shoegaze-bands experimenteerden met gitaar-FX-lagen om buitenaardse en synth-achtige geluiden te creëren. Bekijk hoe u deze geluiden kunt produceren met behulp van plug-ins.
Door DJ Pangburn
Log in om de plug-in-presets te downloaden die in dit artikel worden gebruikt:
Log in om te downloaden
Gitaren gebruiken als ruis- of geluidsgeneratoren, en niet alleen als muziekinstrumenten, is nauwelijks nieuw. Toen de productie van solid-body elektrische gitaren in de jaren zestig explodeerde en ze werden gecombineerd met versterkers die op hoge volumes konden oversturen, werden volledig nieuwe geluiden mogelijk – vervormde en vervaagde akkoorden, tremolo en vibrato-effecten, om er maar een paar te noemen. Rond dezelfde tijd begonnen producers als Phil Spector en George Martin met de Beatles de studio als een instrument te beschouwen, wat leidde tot verdere innovaties in geluid.
Tegen het einde van de jaren zestig begonnen er effecteenheden te verschijnen in studio’s en op het podium, waardoor de gitaar echt “volwassen” kon worden als een geluidgenererend apparaat. Artiesten als Jimi Hendrix, The Velvet Underground, The Stooges en zelfs Brian Eno – via Paul Rudolph en Robert Fripp op Hier komen de warme jets– waren ook pioniers in het gebruik van de gitaar als ruis- of geluidsgenerator. In de komende jaren zouden bands als The Jesus & Mary Chain, My Bloody Valentine en Sonic Youth ook de kunst van het gitaargeluid verkennen met prachtige golven van fuzz en dissonantie.
We zullen ingaan op enkele strategieën voor het creëren van kunstig gitaargeluid in je DAW met behulp van plug-ins. Voor sommigen is een beetje grit en fuzz voldoende, terwijl anderen muren van geluid en glitchy akkoordverschuivingen willen creëren.
1. Maak een Guitar Wall of Sound
Om een muur van gitaargeluid te creëren, hebben we onze aanwijzingen overgenomen van Kevin Shields van My Bloody Valentine. Terwijl Shields een verscheidenheid aan fuzz- en distortion-pedalen gebruikt en vaak de reverb omkeert (tenminste aan) Liefdeloos), gaan we enkele plug-ins voor Waves-effecten gebruiken: drive en convolutie-reverb. En net als Shields gaan we gebruik maken van de tremolo-arm op onze gitaar.
De tremolo-arm van het gitaarsignaal creëert een licht synthachtig strijkstokeffect. In combinatie met de IR1 Convolutie Reverb, geeft dit effect de gitaar een soort amorfe drone die echt aantrekkelijk is, of je nu gaat voor een shoegaze-geluid, of als je het geluid probeert op te roepen van een gitaaricoon als J Mascis van Dinosaur Jr., die een veel dank aan Neil Young’s vervormde gitaarspel uit de jaren 70, waar melodieën en fuzz een gaasachtig countryrockeffect creëerden.
De instelling die we voor IR1 hebben gebruikt, is geïnspireerd door producer Alan Branch (U2, NIN) die hieronder laat zien hoe je IR1 en MondoMod om een omgekeerd tremolo-effect te creëren. Omdat we al wat tremolo in het originele gitaarsignaal hadden, hebben we MondoMod niet gebruikt voor dit audiovoorbeeld. Met behulp van de Concert Hall-preset hebben we de IR1-instellingen aangepast naar 4,2s Reverb Time, een grootte van 1,07, dichtheid van 1,31 en resonantie van 1,60, met droog/nat op 100. In Scheps 73 werkten we vanuit de Wide Mosh Pit MS preset, en gaf de EQ-sectie een High van 0, Mid op 4,8 Khz en Low 220 Hz. Met Drive Control ingeschakeld, lieten we het op de standaardinstelling van Mic -20, met High Gain bij 12 kHz, middenfrequentie bij 1,6 kHz en lage frequentie bij 220 Hz.
Met de distortion en reverb set, hebben we geknoeid totdat we enkele akkoorden vonden die we leuk vonden. Vervolgens begonnen we de tremolo-arm van de gitaar in de mix op te nemen. Om dit te doen, hebben we de tremolo-arm naar beneden gebogen terwijl we tokkelen, wat het langzame en wazige LFO-achtige effect van Shields creëert, waarbij noten en tonaliteiten allemaal samenvloeien. Om samen te vatten: de tremolo-arm, IR1 en voorversterkervervorming van Scheps 73 ze werkten allemaal samen om een wervelende, sfeervolle muur van geluid te creëren.
Het belangrijkste om te onthouden met deze geluidsmuur in Shields-stijl is dat het de esthetiek van ruis echt naar voren brengt. Het is niet alleen industriële ruis (wat op zich al cool is), maar ook noise met rijke melodische en tonale elementen.
- 01 – Gitaar – Schoon
- 02 – Gitaar – Wall of Sound (IR1 + Scheps 73)
2. Voeg Guitar Wow en Flutter toe
Voor ons tweede voorbeeld wilden we spelen met de MondoMod modulatie-plug-in die tremolo’s, flangers, phasers en verschillende andere effecten kan creëren. Onze benadering hier was in wezen om onze gitaar meer als een synth te laten klinken door verschillende MondoMods in een effectenketen te stapelen. Het resultaat is zoiets als een combinatie van het luie gitaarspel van Krautrock-legende Michael Rother op Neu!’s vroege albums.
Ons eerste exemplaar van MondoMod heeft een standaardinstelling op een blokgolf met een timing van x0,50; terwijl de tweede een Flutter-preset is, met een sinusgolf en een timing van x1,25, met AM- en FM-diepte ingesteld op respectievelijk 16 en 19. (Flutter, in opnametaal, is toonhoogtevariatie die te horen is op platenspelers en bandrecorders en is gerelateerd aan Wow – daarover hieronder meer). De derde MondoMod is een Full Rotor-preset, met een blokgolf en timing van x1,0 en AM- en FM-diepte ingesteld op 50 en 55. Voor onze instantie van Wow hebben we een sinusgolf geselecteerd en ingesteld op x2,67 timing, vervolgens stel zowel de AM- als FM-diepte in op 10 (Wow is een langzamere vorm van flutter, vandaar de term “Wow and Flutter”). Voor het laatste element in onze keten hebben we de Dirt-preset gebruikt, met een sinusgolf ingesteld op timing van x.9.96 en AM-diepte op 41, terwijl FM-diepte op 1.
Wanneer al deze instanties van MondoMod worden gecombineerd, kunnen we een vreemd verleidelijke puinhoop van modulatie creëren. Het is lawaai, maar kunstzinnig lawaai.
Voor een hardware FX-vergelijking klinkt wat we hebben gemaakt ongeveer zoals de wow en flutter van het Z. Vex Instant Lo-Fi Junky-pedaal als je er vijf zou kunnen koppelen, elk op verschillende instellingen; of door multi-tracking met de Lo-Fi Junky, waarbij elke track op een andere setting staat. MondoMod stelt ons in staat om dit proces effectief te vereenvoudigen, maar ook om op de best mogelijke manier gekker te worden.
Voor gitaristen die deze sonische benadering willen verkennen, zal het goed werken in verschillende indierockgenres. Zoals hierboven vermeld, heeft het geluid een inherent Krautrock-vibe, vergelijkbaar met Neu! en het werk van Cluster (Michel Rother was gitarist in beide bands). Het zal ook goed werken bij het ontwerpen van sonische texturen voor psychedelische rock zoals Tame Impala, Pond, Broadcast of zelfs Foxygen. Het is het soort gitaareffect-experiment dat ook zou kunnen worden onderzocht door iemand als Ed O’Brien van Radiohead, een bekende effecten-nerd.
- 01 – Gitaar 2 – Schoon
- 02 – Gitaar 2 – MondoMod-ketting
3. Verander je gitaar in een Wavetable Synth
Toegegeven, deze techniek is radicaler dan die welke hierboven zijn onderzocht, maar net zo lonend. Voor deze audioclip zijn we begonnen met het zuivere gitaarakkoord dat we in de andere secties hoorden, die we in gelijke delen sneden en in blokjes verdeelden en vervolgens als puzzelstukjes over de tijdlijn bewogen. Vervolgens hebben we het glitchy-resultaat (dat je hieronder kunt horen) opgeslagen als een wav-bestand, dat we vervolgens in Golven Codex, onze wavetable-synthesizer.
Wat is een wavetable-synth? Kortom, het is een verzameling golfvormen met één cyclus die kan worden doorgeveegd om nieuwe en interessante geluiden te creëren. In ons geval was het een perfecte manier om de glitched gitaarsample echt te mangelen in iets prachtig raar, luidruchtig en experimenteel.
Met behulp van Codex hebben we onze wav-sample, getiteld ‘glitch’, in de twee wavetable-oscillators van de synth geladen. Vervolgens speelden we met de begin-, midden- en eindpunten totdat we iets nog meer glitchy en gesynthetiseerd produceerden. Om het wat diepe warme ondertonen te geven hebben we de Sub Oscillator op 61.1 gezet, aangezien de gitaarsample al veel high end had.
Zoals bij elk beeldhouwen van een gitaar- en synthsignaal, hebben we het spanningsgestuurde filter (VCF) en de spanningsgestuurde versterker (VCA) aangepast om het nummer een mooie lange release te geven, waardoor het een omgevingstextuur krijgt. Daarna richtten we onze aandacht op de effectensectie, met wat reverb, delay en een beetje vervorming. We gebruikten LFO 1 om de reverb te moduleren en LFO 2 om de vertraging te moduleren. (Beide LFO’s waren ingesteld op driehoeksgolven met verschillende snelheden.) Als je goed luistert, kun je een vleugje ruis horen dat wordt getriggerd elke keer dat een nieuw akkoord wordt gespeeld.
Houd er rekening mee dat deze benadering niet echt geschikt is voor een gitarist die zijn of haar gitaar een beetje wil beïnvloeden; het is voor de experimentele instrumentalist die misschien een gitaarakkoord (of meerdere) wil samplen en dat audiobestand wil omzetten in een synthachtig geluid. Het draait allemaal om sfeer en ruis, en het kan zo melodieus of zo hard als je wilt.
Onze sonische textuur doet bijna denken aan de openingsmomenten van Air’s nummer “Alone in Kyoto” van hun album uit 2005, Pratende walkie, die het Gallische duo opnam op een Hartman Neuron, een op samples gebaseerde granulaire synthesizer.
- 01 – Gitaar 3 – Gesplitst en in blokjes gesneden
- 02 – Gitaar 3 – Wavetable Synth
4. Creëer industrieel en filmisch gitaargeluid
Zoals we hierboven lieten doorschemeren, is het niet zo moeilijk om industriële texturen te krijgen met plug-ins. Er is een grote verscheidenheid aan geluiden beschikbaar voor gebruikers, van licht schurend tot extreem hard – het is gewoon een kwestie van ze te vinden door te experimenteren. En deze sonisch avontuurlijke benadering kan werken, of je nu iets als old school industrial doet, of iets in de trant van de meer recente geluiden van Pharmakon en Death Grips.
Geïnspireerd door de iconische industriële band Einstürzende Neubauten, die bekend stond om het gebruik van een combinatie van niet-muzikale instrumenten (bijvoorbeeld schroot), evenals bewerkte gitaren, synthesizers en doe-het-zelf-apparatuur, hebben we onze gitaaropname van één noot veranderd in een ritmische industrieel geluid. Om dit te doen, gebruikten we MetaFilter en IR1.
In MetaFilter hebben we het kamfilter voor onze gitaartrack geselecteerd. In de sectie Globale parameters stellen we Smooth in op 89,4 om modulatiewijzigingen glad te strijken. We hebben ook wat Drive en Crush toegevoegd om een bepaalde schurende kwaliteit aan het gitaargeluid te geven. In het gedeelte Filterregeling hebben we de vertragingstijd 12.3 ingesteld, die wordt geactiveerd wanneer het filtertype in de willekeurige modus staat, en we hebben wat feedback toegevoegd voor extra ruis. Vervolgens hebben we de willekeurige LFO geselecteerd, die onze andere vertraging moduleert, die we hebben ingesteld op “Analoog” met feedback op 59,7.
In IR1 gebruikten we in feite dezelfde die we in de sectie “Wall of Sound” hoorden, maar maakten een paar aanpassingen. Eerst hebben we de vertragingstijd teruggebracht tot 4,0 s en er vervolgens een reverse reverb van gemaakt door de knop “Reverse” te activeren. We hebben ook de maat op 1,76 gezet en wat meer resonantie aan de mix toegevoegd.
Samen creëren de twee effecten een aanzwellend industrieel geluid dat hard is, maar niet overdreven. Het resultaat is bijna filmisch en je kunt Einstürzende Neubauten-zangeres Blixa Bargeld er bijna een grensoverschrijdende tekst over horen zingen.
- 01 – Gitaar – Schoon
- 02 – Gitaar – Industrieel (MetaFilter + IR1)
Log in om de plug-in-presets te downloaden die in dit artikel worden gebruikt:
Log in om te downloaden
Wil je meer tips voor het mixen van gitaren? Hier vind je tips voor het mixen van vervormde gitaren met Joe Barresi.
Wil je meer tips direct in je inbox ontvangen? Schrijf je hier in op onze nieuwsbrief.
creditSource link