Baltische staten zoeken NAVO-back-up te midden van spanningen met Rusland over Oekraïne

• Te midden van spanningen met Rusland over Oekraïne zoeken de Baltische staten meer militaire steun van de NAVO.
• Estland, Letland en Litouwen liggen dicht bij Rusland en ver van de rest van de NAVO, en de Russische militaire opbouw in de buurt van Oekraïne baart hen zorgen.
• De drie landen hebben de NAVO opgeroepen meer te doen, hun eigen legers versterkt en Oekraïne meer steun gegeven.

De wereld houdt de Russisch-Oekraïense grens nauwlettend in de gaten, waar Moskou meer dan 100.000 troepen heeft ingezet en klaar lijkt om een ​​conflict dat de afgelopen zeven jaar grotendeels heeft gesudderd, nieuw leven in te blazen.

Het VK heeft verstuurd 2.000 antitankraketwerpers en trainers naar Oekraïne, en de VS levert zo’n 90 ton aan wapens en munitie aan de “frontlinieverdedigers” van Oekraïne. Rusland blijft zijn troepen in het gebied versterken, onder meer door in beweging troepen en zelfs ballistische raketten naar Wit-Rusland – officieel voor gezamenlijke oefeningen.

De NAVO is zeer alert vanwege de situatie, maar drie van haar 30 leden kijken met bijzondere bezorgdheid naar de gebeurtenissen in Oekraïne: de Baltische staten Estland, Letland en Litouwen.

Die drie kleine landen delen grenzen met Rusland en een geschiedenis van bezetting en onderwerping door hun grotere buur. Nu sterke democratieën, hebben ze naar de NAVO gekeken voor garanties van bescherming en bereiden ze zich voor op het worstcasescenario.

Een veranderende regio

Het Oostzeegebied was meestal rustig tijdens de Koude Oorlog. Niet-NAVO-leden Finland en Zweden bleven neutraal, terwijl de Sovjet-Unie, met haar Oostzee-exclave Kaliningrad en haar bondgenoten van het Warschaupact, waaronder Estland, Letland en Litouwen, een groot deel van de rest van de zee domineerde.

De regio bleef relatief rustig na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie, maar veel van de landen daar verhuisden naar West-Oost en West-Duitsland werden herenigd, waarbij laatstgenoemde het NAVO-lidmaatschap behield, en in 2004 hadden alle voormalige Warschaupact-landen in de regio zich bij de alliantie aangesloten.

De frustratie van Moskou over het verlies van zijn invloed na de Koude Oorlog duurt voort, vooral nadat de uitbreiding van de NAVO naar het oosten het grootste deel van de traditionele buffer tussen de NAVO en het Russisch grondgebied heeft geëlimineerd.

De inbeslagname van de Krim door Rusland in 2014 leidde tot bezorgdheid dat Rusland een soortgelijke actie zou kunnen ondernemen tegen de Baltische staten, die zijn aangewakkerd door de retoriek van Moskou over de omvangrijke etnische Russische minderheden van die landen en territoriale geschillen met Rusland.

De regio is sindsdien meer gemilitariseerd. Na 2014 richtte de NAVO daar gevechtsgroepen op, en de luchtpolitiemissie van de alliantie, die aan de gang is sinds de Baltische landen tot de alliantie zijn toegetreden, heeft de afgelopen jaren een duidelijke toename van de Russische luchtactiviteit gemeld.

Rusland is ondertussen begonnen van Kaliningrad een fort te maken als onderdeel van zijn algemene militaire moderniseringsinspanningen.

De Russische Baltische Vloot, met het hoofdkantoor in Kaliningrad, nu heeft zo’n 60 gevechtsvaartuigen, meestal kleine korvetten bewapend met raketten die doelen op 1.500 kilometer afstand kunnen raken.

Rusland heeft ook minimaal 12 . gestationeerd Iskander-M ballistische raketsystemen voor de korte afstand en tientallen luchtverdedigingssystemen S-300, S-400 en Pantsir in de exclave.

Hoewel het niet duidelijk is hoeveel troepen er in Kaliningrad zijn gestationeerd, heeft Moskou aanzienlijk uitgebreid zijn militaire aanwezigheid daar in de afgelopen jaren. Naast het toevoegen van gevechtstanks en andere gepantserde eenheden, heeft Moskou ook de opslagfaciliteiten voor kernwapens en andere installaties in de exclave verbeterd.

Kaliningrad is een belangrijke Oostzeehaven voor Rusland, maar vooral zorgwekkend voor de Baltische staten is de mogelijkheid dat Rusland troepen in Kaliningrad zou kunnen gebruiken om hen af ​​te sluiten van de rest van de NAVO door de Suwałki Corridor, een gebied van 60 mijl tussen Kaliningrad en Wit-Rusland dat ook de grens is tussen Polen en Litouwen.

Verhoogde verdediging en afschrikking

Als reactie op deze uitdagingen hebben de Baltische staten hun verdediging opgevoerd en hebben ze er bij de NAVO op aangedrongen meer te doen.

NAVO heeft haar bataljonsgrootte behouden gevechtsgroepen in elk land en in Polen, bemand door strijdkrachten van de lidstaten bij toerbeurt, en de Baltische staten hebben herhaaldelijk de NAVO opgeroepen om een ​​grotere, meer permanente aanwezigheid in de regio aan te nemen.

In november heeft de Letse minister van Defensie Artis Pabriks genaamd voor de permanente inzet van Amerikaanse strijdkrachten en Patriot-raketsystemen in Letland. In december zei de Letse minister van Buitenlandse Zaken Edgars Rinkēvičs genaamd voor een grotere NAVO-aanwezigheid op de oostflank van het bondgenootschap.

Deze maand heeft de Estse premier Kaja Kallas genaamd voor een grotere NAVO-aanwezigheid om Moskou af te schrikken. “Als je naar de kaart kijkt, zijn de Baltische staten een NAVO-schiereiland en daarom hebben we onze zorgen”, zei ze.

De Baltische staten hebben ook samengewerkt en afzonderlijk hun eigen militaire capaciteiten vergroot. Ze behoren tot de 10 NAVO-landen waarvan de defensie-uitgaven al voldoen aan de 2% van het BBP doel dat de alliantieleden tegen 2024 wilden bereiken.

In december hebben de Baltische staten een gezamenlijke verklaring dat, onder andere, opriep tot “gezamenlijke ontwikkeling van regionale interoperabele Multiple Launch Rocket System (MLRS)-capaciteit”, de oprichting van “een trilateraal wettelijk kader om snelle grensoverschrijdende werkgelegenheid in vredestijd en crisis mogelijk te maken”, en aanhoudende stijgingen van defensie uitgaven.

Litouwen heeft sindsdien bekend gemaakt dat het van plan is de overname van zijn MLRS met twee jaar te versnellen.

Naast het versterken van hun eigen troepen en het oproepen van de NAVO om meer te doen, hebben de Baltische staten standvastige supporters van Oekraïne.

De drie landen onlangs bekend gemaakt dat ze Javelin-antitankraketten en Stinger-luchtafweerraketten zullen sturen om “het vermogen van Oekraïne om zijn grondgebied en bevolking te verdedigen verder te versterken in geval van een mogelijke Russische agressie.”

In een gezamenlijke verklaring die destijds is afgegeven, hebben de ministers van Defensie van elke staat zei dat ze “eensgezind zijn in onze toewijding aan de soevereiniteit en territoriale integriteit van Oekraïne in het licht van aanhoudende Russische agressie.”