Waarom meer dan $ 404 miljoen wordt vergeten in een overheidsfonds?

• Het geld is bedoeld om presidentiële campagnes publiekelijk te financieren. Maar dat doet het niet.
• Republikeinen en Democraten in het Congres kunnen het niet eens worden over wat te doen met de steeds groter wordende pot.
• Goede doelen vertelden Insider dat het geld groot goed zou kunnen zijn voor de lijdende Amerikanen.

Weggestopt in een overheidsrekening is een enorme geldvoorraad die de meeste iedereen – van uitgeputte federale programma’s tot door het coronavirus afgeremde liefdadigheidszaken – graag zou willen gebruiken.

Maar hij staat stil en onaangeroerd.

De beoogde begunstigden van het door belastingbetalers gevoede campagnefonds voor de presidentsverkiezingen – presidentskandidaten – willen het niet, omdat ze verzuurd zijn door de beperkingen over hun verkiezingsfondsenwerving en -uitgaven.

Andere potentiële ontvangers kunnen het ondertussen niet hebben.

Het congres verhindert dit. Conservatieven zouden het fonds liever ontbinden en het geld opnieuw gebruiken. Veel democraten willen dat het geld de basis vormt voor een herontworpen programma voor de financiering van publieke campagnes, vervat in een bredere agenda voor “democratie-hervorming” die op Capitol Hill wordt verlamd. Geen van beide partijen zal wijken.

Ondertussen had de pot van het presidentiële verkiezingscampagnefonds op 31 december meer dan $ 404,2 miljoen bereikt – een recordbedrag tijdens de bijna 50-jarige geschiedenis van het fonds, volgens Amerikaanse schatkistrecords beoordeeld door Insider.

het fonds groeide alleen al van 1 november tot 31 december met $ 1,74 miljoen, volgens federale gegevens.

Als de huidige trends zich voortzetten, zal het fonds elke maand met zes of zeven cijfers blijven groeien dankzij het financiële gewicht dat wordt gegenereerd door Amerikaanse belastingbetalers die check dat kleine vakje op hun jaarlijkse belastingaangifte die $ 3 naar het fonds leidt.

‘Help mensen en gemeenschappen te herstellen’

In een jaar waarin wetgevers de economische opluchting en infrastructuurrekeningen in de biljoenen dollars meten, kunnen een paar honderd miljoen verlaten federale dollars relatief mager lijken.

Maar sommige liefdadigheidsorganisaties die mensen dienen, hebben vaak bijna niets. Verschillende leiders van non-profitorganisaties vertelden Insider dat het Congres het geld van het campagnefonds voor de presidentsverkiezingen zou kunnen gebruiken om het lijden onmiddellijk te verlichten.

“Het best mogelijke gebruik van $ 400 miljoen zou zijn om fondsen te verstrekken aan liefdadigheidsinstellingen om mensen en gemeenschappen te helpen herstellen,” Steve Taylor, United Way wereldwijd‘s senior vice-president en raadsman voor openbaar beleid, zei, daarbij verwijzend naar een dreigende uitzettingscrisis, een belast kinderopvangsysteem, onderwijsuitdagingen en geestelijke gezondheidsbehoeften bij dringende problemen uit het pandemische tijdperk. “Goede doelen lopen voorop bij het aanpakken van deze problemen, en $ 400 miljoen aan nieuwe financiering zou een game changer zijn.”

Hoewel de federale overheid aanzienlijke middelen heeft vrijgemaakt voor haar COVID-19-reactie, is de pandemie nog lang niet voorbij en zullen mensen over de hele wereld de gevolgen ervan nog lang verdragen, zei Judy Monroe, de president en CEO van de Stichting CDC, een onafhankelijke non-profitorganisatie die het gezondheidsbeschermingswerk van de Centers for Disease Control and Prevention ondersteunt.

“Aanvullende federale fondsen die niet actief worden gebruikt, kunnen, zoals het Congres gepast acht, worden herbestemd en aangewend om de kritieke behoeften van COVID-19 tot gezondheidsongelijkheid aan te pakken om het volksgezondheidssysteem van het land te versterken om voorbereid te zijn op de volgende, onvermijdelijke uitbraak”, vertelde Monroe aan Insider.

Erika Cotton Boyce, a Habitat voor de mensheid woordvoerder, weigerde specifiek te spreken over het campagnefonds voor de presidentsverkiezingen, maar zei in grote lijnen dat het Congres “middelen zou moeten vinden om cruciale programma’s te financieren die het woningaanbod en de betaalbaarheid van woningen zullen aanpakken, met name programma’s voor huisbezit voor gezinnen met lage inkomens.”

Het congres heeft verschillende mechanismen om overheidsfinanciering naar non-profitorganisaties te sturen. Een factuur dit jaar geïntroduceerd door senator Amy Klobuchar, een democraat uit Minnesota, hoopt non-profitorganisaties verder te helpen “diensten te verlenen om te voldoen aan de toenemende vraag naar gemeenschapsbehoeften veroorzaakt door de coronaviruspandemie, banen in de non-profitsector te behouden en te creëren, de werkloosheid te verminderen en economisch herstel te bevorderen. “

Schuldvermindering, pediatrische zorg, onderzoek naar de ziekte van Alzheimer

Sommige wetgevers en voorstanders van speciale belangen hebben andere ontwerpen voor de $ 404 miljoen.

Tijdens de congressessie 2019-20 sponsorden twee Republikeinse wetgevers soortgelijke wetsvoorstellen die probeerden het campagnefonds voor de presidentsverkiezingen te vermoorden.

Rep. Tom Cole uit Oklahoma probeerde over te dragen het kassaldo van het campagnefonds aan een pediatrisch onderzoeksinitiatief dat wordt beheerd door de National Institutes of Health.

Sen. Joni Ernst van Iowa, ondertussen, wilde het geld naar het algemene fonds van de US Treasury gestuurd en gebruikt om het federale begrotingstekort te helpen verminderen.

Geen van beide wetsvoorstellen kreeg een hoorzitting, laat staan ​​een stemming.

In september, Ernst opnieuw geprobeerd met een soortgelijk wetsvoorstel dat tot nu toe weinig steun heeft gekregen.

Dat is jammer, zei Joshua Sewell, een senior beleidsanalist bij de onpartijdige Belastingbetalers voor gezond verstand die het campagnefonds beschouwde als ‘een overblijfsel uit een vervlogen tijdperk’. Hij raadde aan om het geld te gebruiken om de staatsschuld van het land af te betalen, die op stond meer dan $ 28,5 biljoen per juni, volgens het ministerie van Financiën.

Bradley Smith, een voormalige voorzitter van de Federale Verkiezingscommissie die nu de non-profitorganisatie leidt Instituut voor Vrije meningsuiting, zei dat het Congres de wet tot oprichting van het fonds moet intrekken en zijn geld naar het algemene fonds van de Schatkist moet sturen.

Cole is van plan om opnieuw een nieuw wetsvoorstel in te dienen dat gericht is op het presidentiële fonds, vertelde hij aan Insider. En hij staat open voor verbreding waar de $ 404 miljoen zou kunnen gaan.

“Als het geld ergens anders terecht zou komen dan onderzoek naar kinderziektes, zou het onderzoek naar de ziekte van Alzheimer zeker een goede zaak zijn,” zei Cole.

Weersta en hervorm

Congresdemocraten hebben dit jaar stemmen, ethiek en hervorming van de campagnefinanciering tot een hoofdprioriteit gemaakt, die is vastgelegd in wetsvoorstellen die bekend staan ​​als HR 1 en S 1 – in de volksmond de “For the People Act van 2021.”

Een historisch robuust overheidsfinancieringssysteem voor federale verkiezingen maakt deel uit van de For the People Act.

Maar de Republikeinen van de senaat hebben de For the People Act gefilibust, waardoor deze effectief is vermoord. Democraten kwamen toen met een vergelijkbaar, maar afgeslankt wetsvoorstel genaamd de “Vrijheid om te stemmen Act”, waarin geen sterke taal voor overheidsfinanciering wordt gebruikt.

Aanhangers van door de overheid gefinancierde campagnes zeggen dat dit geen tijd is om op te geven – of om $ 400 miljoen weg te geven die al is gereserveerd en beschikbaar is voor de publieke financiering van verkiezingen.

De For the People Act “vertegenwoordigt de meest gedurfde hervorming van de democratie sinds Watergate, en alle middelen die momenteel beschikbaar zijn voor het oude systeem moeten worden gebruikt voor het nieuwe systeem van door de overheid gefinancierde verkiezingen, die moeten worden goedgekeurd zodat we veel geld uit de politiek kunnen halen. ” Beth Rotman, de directeur van geld in politiek en ethiek voor Gemeenschappelijke oorzaak:, zei voorafgaand aan de stand-out van het wetsvoorstel.

“Op dit moment van het geld afkomen, zou een verkeerd signaal zijn”, zegt Meredith McGehee, voormalig directeur van de non-profitorganisatie Issue One, een zelf beschreven “partijoverschrijdende beweging voor politieke hervormingen.”

De pro-democratische organisatie Einde Citizens United, die zijn naam ontleent aan de 2010 beslissing die een stroom van nieuw politiek geld in de verkiezingen losliet, en ook hielp om het geld op zijn plaats te houden.

“Het bestaande presidentiële systeem is ontworpen in navolging van Watergate voor anti-corruptiedoeleinden”, zei de woordvoerder van de groep, Bawadden Sayed, “en we zouden het ondersteunen om het mogelijk te gebruiken voor toekomstige anti-corruptiedoeleinden.”

Bedankt, Obama?

De financiering van openbare presidentiële campagnes was niet altijd zo slordig.

Van het einde van de jaren zeventig tot het einde van de jaren negentig beleefde het presidentiële verkiezingscampagnefonds een hoogtijdagen en verdeelde het elke verkiezingscyclus acht of negen cijfers publiek geld aan kandidaten.

Aanhangers prezen het programma als een elixer voor politiek om het grote geld en als verdediging tegen corruptie. Kandidaten van beide partijen kozen er routinematig voor om het te gebruiken. Hierdoor konden ze minder tijd besteden aan fondsenwerving en meer tijd aan campagnes.

En aangezien beide partijen deelnamen, was geen van beide partijen betrokken bij het soort politieke geld-wapenwedloop dat kenmerkend is voor de hedendaagse presidentsverkiezingen.

Maar de ontspanning zou niet duren.

Onder verwijzing naar financiële voordelen, George W. Bush afgewezen openbare matchingsfondsen tijdens de Republikeinse presidentiële voorverkiezingen van 2000. Zowel Bush als de uiteindelijke Democratische kandidaat John Kerry weigerden openbare financiering in hun presidentiële voorverkiezingen in 2004.

In 2008 maakte democraat Barack Obama het campagnefonds voor de presidentsverkiezingen functioneel overbodig door de eerste presidentskandidaat van een grote partij in de politiek na Watergate te worden die openbare financiering afwees tijdens een algemene presidentsverkiezing.

Obama zelfs brak een campagnebelofte om dit te doen – hij zei eerder dat hij publieke financiering zou gebruiken. De toekomstige president wist dat hij persoonlijk honderden miljoenen dollars meer zou kunnen inzamelen en uitgeven dan het openbare programma hem zou opleveren. De Republikeinse presidentskandidaat John McCain accepteerde publiek geld – en verloor.

Sindsdien heeft geen enkele Democratische of Republikeinse presidentskandidaat overheidsgeld gebruikt. Slechts een paar kleine partijen en kandidaten voor de Democratische voorverkiezingen hebben het presidentiële verkiezingscampagnefonds bezocht, dat sinds de race van 2012 samen ongeveer $ 3 miljoen heeft opgehaald.

Het fonds keerde tijdens de presidentsverkiezingen van 2020 geen enkele dollar uit aan presidentskandidaten.

Het verstrekte voor het laatst financiering aan presidentiële nominatieconventies in 2012, toen het Congres twee jaar later voorbijging en Obama ondertekende: een wet die is afgeschaft overheidsfinanciering van conventies.

Congres overgeheveld tientallen miljoenen dollars van het presidentiële fonds dat anders naar partijconventies zou zijn gegaan naar een fonds voor kinderonderzoek – hetzelfde bedrag dat Cole, het congreslid uit Oklahoma, wil vullen met het volledige saldo van de rekening.

Totdat die of een andere herbestemmingsbeslissing komt, blijft de FEC belastinggeld besteden om het campagnefonds voor de presidentsverkiezingen in leven te houden.

De auditafdeling van het agentschap heeft administratieve, toezichthoudende en handhavingsverantwoordelijkheden over het programma, zei Judith Ingram, een FEC-woordvoerder. De onafhankelijke, tweeledige FEC, die de campagnefinancieringswetten van het land reguleert en handhaaft, heeft ongeveer 300 mensen in dienst.

Zijn geprojecteerd budget voor 2022 is ongeveer $ 76,5 miljoen, wat betekent dat het saldo van het presidentiële verkiezingscampagnefonds het bureau in theorie voor een volledige vijf jaar zou kunnen financieren.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op 13 juli 2021 en is sindsdien bijgewerkt met nieuwe financiële gegevens en wetgevende ontwikkelingen.